Бобоҷон Ниёзмуҳаммадов

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Бобоҷон Ниёзмуҳаммадов
Таърихи таваллуд 5 май 1906(1906-05-05)
Зодгоҳ ноҳияи Конибодом, ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС
Таърихи даргузашт 25 октябр 1979(1979-10-25) (73 сол)
Маҳалли даргузашт Душанбе
Кишвар  Тоҷикистон
Фазои илмӣ филология
Ҷойҳои кор Институти забон ва адабиёти ба номи Рӯдакии Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон (1956-1976)
Дараҷаи илмӣ: доктори илмҳои филология
Унвонҳои илмӣ профессор
Алма-матер Институти омӯзгории Тошкент
Ҷоизаҳо Ордени Байрақи Сурхи Меҳнат Ордени «Нишони Фахрӣ» Ордени «Нишони Фахрӣ» Ордени «Нишони Фахрӣ» медалҳои «Барои меҳнати шоиста дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945», «Барои меҳнати шоён. Ба муносибати 100-солагии рӯзи таваллуди В.И.Ленин», Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1964), Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино (1974)

Бобоҷон Ниёзмуҳаммадов (5 майи 1906, ноҳияи Конибодом — 25 октябри 1979, Душанбе) — забоншиноси маъруфи тоҷик, доктори илмҳои филологӣ (1948), профессор (1952), академики АИ ҶШС Тоҷикистон (1951), Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1964). Дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино (1974).

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Бобоҷон Ниёзмуҳаммадов соли 1929 Институти омӯзгории Тошкентро хатм кардааст, ихтисос — «забоншиносӣ». Самтҳои асосии фаъолияти илмӣ: забоншиносии тоҷик, шевашиносӣ.

  • Мудири бахши таърих ва забоншиносии Базаи тоҷикистонии Академияи илмҳои ИҶШС (1939—1941),
  • директори Институти таърих, забон ва адабиёти Базаи тоҷикистонии Академияи илмҳои ИҶШС (1941—1945).
  • Муовини сардори Раёсати Пойгоҳи тоҷикистонии Академияи илмҳои ИҶШС (1948—1951), ноиби президент (1951—1953),
  • академик-котиби Шуъбаи илмҳои ҷамъиятшиносии Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон (1953—1962),
  • мудири бахши Институти забон ва адабиёти ба номи Рӯдакии Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон (1956—1976).

Осор[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Синтаксиси ҷумлаҳои сода дар забони адабии тоҷик, Д., 1960;
  • Очеркҳо оид ба баъзе масъалаҳои забоншиносии тоҷик, Д., 1961;
  • Забоншносии тоҷик, Д., 1970. ва диг.

Ҷоизаҳо[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Бо ордени Байрақи Сурхи Меҳнат,
  • се ордени «Нишони Фахрӣ»,
  • медалҳои «Барои меҳнати шоиста дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941—1945», «Барои меҳнати шоён. Ба муносибати 100-солагии рӯзи таваллуди В. И. Ленин», Ифтихорномаи Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон сарфароз гардидааст.
  • Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1964).
  • Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино (1974).[1]

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

  1. Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Ҳайати шахсӣ. — Душанбе: Дониш, 2011. — 216 с

Пайвандҳо[вироиш | вироиши манбаъ]