Деҳоти Вахон
Намуди зоҳир
| ҷамоат | |||
Деҳоти Вахон | |||
|---|---|---|---|
| Ҷамоати Вахон | |||
|
|||
| 38°22′23″ с. ш. 71°27′19″ в. д.HGЯO | |||
| Кишвар |
|
||
| Тобеъи | Ноҳияи Ишкошим | ||
| Шомили | 2 деҳа | ||
| Маркази маъмурӣ | Шитхарв | ||
| Таърих ва ҷуғрофиё | |||
| Вақти минтақавӣ | UTC+05:00 | ||
| Аҳолӣ | |||
| Аҳолӣ | 4 862 нафар (2012) | ||
| Миллият | тоҷикон | ||
| Мазҳаб | мусулмонон исмоилиҳо | ||
| Забони расмӣ | тоҷикӣ | ||
| Шиносаҳои ададӣ | |||
| Сарвожа | IS | ||
| Рамзи ISO 3166-2 | TJ.BK.IS | ||
| Коди телефон | +992 355 | ||
| Нишонаи почта | 736100 | ||
| Домени интернет | tj | ||
| Коди мошинҳо | 04 TJ | ||
Ҷамоати Вахон (то 2021 – Деҳоти Шитхарв[1]) — ҷамоатест дар ноҳияи Ишкошими Вилояти мухтори Кӯҳистони Бадахшони Тоҷикистон.
Сохтори маъмурию ҳудудии ҷамоат
[вироиш | вироиши манбаъ]Ин зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Шароитҳои табиию иқлимӣ ва захираҳо
[вироиш | вироиши манбаъ]Ин зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Мардум
[вироиш | вироиши манбаъ]Ин зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Деҳоти ҷамоат
[вироиш | вироиши манбаъ]| Ҷамоати Вахон | |||||||||||
| Ҷамоат | Аҳолӣ | Деҳаҳо | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Вахон | 4 862 | Шитхарв, Даршай[2] | |||||||||
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Постановление Маджлиси милли Маджлиси Оли Республики Таджикистан от 9 декабря 2020 года, №97 "О переименовании дехота Шитхарв Ишкашимского района Горно-Бадахшанской автономной области вдехот Вахон". www.adlia.tj. 16 Декабри 2022 санҷида шуд.
- ↑ Феҳристи номи маҳалҳои Тоҷикистон. — Душанбе: Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, 2013. — 332 с.