Ибни Моҷа
Ибни Моҷа | |
---|---|
араб. ар. محمد بن يزيد بن ماجه | |
![]() | |
Иттилооти инфиродӣ | |
Касб, шуғл: | муҳаддис |
Таърихи таваллуд: | 824[1][2] |
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт: | 20 феврал 886 |
Маҳалли даргузашт: | |
Кишвар: | |
Эътиқод: | ислом ва суннӣ |
Самти фаъолият: | илми ҳадис |
Ҷойи кор: | H. lupulus[d] |
Устодон: | Ibn Abī Shaiba[d] |
Осор: |
Феҳрист
|
Иттилооти иловагӣ |
|
Лоиҳаҳои алоқаманд: |
![]() |
![]() |
Абуабдуллоҳ Муҳаммад ибни Язид ибни Моҷаи Қазвинӣ (ар. ابو عبد الله محمد بن يزيد القزويني), маъруф ба Ибни Моҷа (ар. ابن ماجه; 824[1][2], Қазвин[1] — 20 феврал 886, Қазвин) — муҳаддис ва таърихнигор ва яке аз имомони маъруфи форс-тоҷик, муаллифи «ас-Сунан» ва «ат-Тафсир».
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар талаби илм, хоссатан илми ҳадис, ба сарзаминҳо ва шаҳрҳои гуногуни ҷаҳони ислом сафар карда, аз уламои зиёде ҳадис омӯхтааст.
Таълифот[вироиш | вироиши манбаъ]
Ибни Моҷа осори арзишманде дар риштаи ҳадис ва тафсир таълиф кардааст. Китоби «Сунан»-и вай дар радифи китобҳои «Саҳеҳи шашгона» ва пас аз «Сунани Насоӣ» дар мартабаи шашум қарор дорад. «Тафсиру-л-Қуръон» ва китобе бо номи «Таъриху Қазвин» низ аз осори ӯст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Али-заде А. Ибн Маджа (рус.) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ 2.0 2.1 AlKindi (онлайн-каталог Доминиканского института востоковедения)
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Ибни Моҷа / А. Боқизода // Замин — Илля. — Д. : СИЭМТ, 2017. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2021, ҷ. 7). — ISBN 978-99947-33-89-9.