Че Гевара
| Ernesto Guevara | |
 | |
|
| |
| 11 феврал 1961 — 1 апрел 1965 | |
|
|
|
| Таваллуд |
14 июн 1928[1][2][3][…] |
| Даргузашт |
9 октябр 1967[1][2][5][…] (39 сол) |
| Мадфан | |
| Ном ҳангоми таваллуд | Эрнесто Гевара де ла Серна |
| Падар | Ernesto Guevara Lynch[d] |
| Модар | Celia de la Serna[d] |
| Ҳамсар | Hilda Gadea[d][6] ва Aleida March[d] |
| Фарзандон | Aleida Guevara[d] |
| Ҳизб | |
| Таҳсилот | |
| Соядаст |
 |
| Ҷоизаҳо |
     |
| Рутба | саргурд[7] |
| Набардҳо | |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Эрне́сто Че Гева́ра (исп. Ernesto Che Guevara [ˈtʃe ɣeˈβaɾa], номи пурра — Эрне́сто Гева́ра, исп. Ernesto Guevara; 14 июни 1928, Росарио, Аргентина — 9 октябри 1967, Ла-Игера, Боливия)[8][9] — роҳбари ҳаракати инқилобӣ дар Амрикои Лотинӣ, ходими низомӣ ва давлатии Куба, яке аз роҳбарони инқилоби соли 1959 дар Куба.
Шарҳи ҳол
[вироиш | вироиши манбаъ]Хатмкардаи факултаи тиббии Донишгоҳи миллии Буэнос-Айрес (1953). Соли 1954 дар ҳаракати ҳимояи ҳукумати инқилобии Гватемала аз таҷовузи ИМА иштирок дошт. Пас аз шикаст хӯрдани инқилоби Гватемала ба Мексика омада, баъди наздик шудан бо роҳбари инқилобчиёни Куба – Фидел Кастро Рус соли 1956 бо дастаи инқилобчиён ба Куба рафт. Соли 1957 фармондеҳи дастаи партизанҳо таъйин гардида, дар чанд муҳориба бо артиши диктатор Ф. Батиста ғолиб гардид. Декабри 1958 дар муҳорибаи шаҳри Санта-Клара ғолиб омада, 2.1.1959 бо дастаи худ вориди Гавана шуд ва дар пирӯзии инқилоби Куба саҳм гузошт. Баъдан дар вазифаҳои муҳимми давлатӣ дар Куба кор кардааст: сардори Раёсати рушди саноат (1959), президенти Бонки миллӣ (1959–61), вазири саноат (1961–65) ва амсоли инҳо. Че Гевара мардумро барои мубориза бар зидди империализм ва беадолатии ҳукуматдорон даъват мекард. Соли 1965 Кубаро тарк карда, барои иштирок дар муборизаи инқилобӣ ба Конго рафт. Пас аз шикаст (соли 1966) ба Боливия рафта, роҳбари дастаи партизаниҳои инқилоб (Артиши озодии миллии Боливия) шуд. Соли 1967 дар ҷанг бо қувваҳои давлатии Боливия шикаст хӯрда, асир афтод ва баъдан кушта шуд. Соли 1997 ҷасади Че Гевараро аз Боливия ба Куба оварда, дар шаҳри Санта-Клара ба хок супурданд. Номи Че Гевара рамзи муборизаи инқилобӣ ва фидокорӣ дар баъзе кишварҳои олам гардидааст.
Осор
[вироиш | вироиши манбаъ]- Эпизоды революционной войны. Воспоминания. М., 1974;
- Я – конкистадор свободы. М., 2000; Статьи, вступления, письма. М., 2006.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ 2.0 2.1 Ernesto Che Guevara (нидерл.)
- ↑ filmportal.de — 2005.
- ↑ 4.0 4.1 Archivio Storico Ricordi — 1808.
- ↑ Itaú Cultural https://enciclopedia.itaucultural.org.br/pessoa486815/che-guevara (порт.) — São Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7
- ↑ Gadea H. My Life with Che: The Making of a Revolutionary — St. Martin's Press, 2008. — ISBN 978-0-230-60601-2
- ↑ Caravelle: cahiers du monde hispanique et luso-bresilien, Caravelle (фр.) — Presses universitaires du Mirail. — нашри 98/2012. — ISSN 1147-6753; 2272-9828
- ↑ Биография Эрнесто Че Гевары(рус.). РИА Новости. 26 июли 2016 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 15 июни 2013.
- ↑ "Новый человек" Эрнесто Че Гевара(рус.). РИА Новости. 26 июли 2016 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 15 июни 2013.
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Лаврецкий И. Э. Че Гевара. 2. изд. М., 1973;
- Григулевич И. Р. Э. Че Гевара и революционный процесс в Латинской Америке. М., 1984;
- Гавриков Ю. П. Последний романтик революции. М., 2004.
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]- Гевара Линч де ла Серна // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.