Шаҳри қадима (Уршалим)
 | |
| Кишвар | |
|---|---|
| Воҳиди марзию маъмурӣ | Уршалим |
| Макони кунунӣ | |
| Ҳамсарҳад бо | Асвор ал-Қудс[d] |
| Навъи асари бостонӣ | бахше аз Мероси ҷаҳонии ЮНЕСКО[d][2] |
| Гурӯҳ барои назари элемент | Category:Views of the Old City of Jerusalem[d] |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
.svg){kind=small}
Шаҳри қадимаи Уршалим (ибр. Ha-Ir ha-Atik, ар. البلدة القديمة Ал-Балда ал-Кадим, арманӣ. Երուսաղէմի հին քաղաք, Erusałemi hin k'ałak) — минтақа бо масоҳати 0.9 км²-и деворшуда [3] дар Уршалими Шарқӣ мебошад. То соли 1860, вақте ки маҳаллаи яҳудиёни Мишкенот Шаъананим таъсис ёфт, он тамоми Уршалимро намояндагӣ мекард.
Деворҳои муҷассамаи Ерусалим, ки ҳоло мавҷуданд, соли 1538 аз ҷониби Султон Усмонӣ Сулаймони Бузург сохта шудааст . Дарозии деворҳо тақрибан 4,5 км аст, баландии онҳо аз 5 то 15 метр ва ғафсӣ то 5 метр аст. Дар маҷмӯъ, деворҳои шаҳри куҳна 35 бурҷро дар бар мегиранд, ки аксари онҳо (15) ба девори шимолӣ тааллуқ доранд, ки аз берун дастрастар аст [4].
Дар деворҳои қалъаи Шаҳри Қадим як қатор ҷойҳои муқаддаси дорои аҳамияти асосӣ мавҷуданд: кӯҳи маъбад бо пойгоҳаш Девори Ғарбӣ — барои яҳудиён, калисои Оромгоҳи муқаддас — барои масеҳиён, Қубат ас-Саҳра ва масҷиди Ақсо (дар болои кӯҳи маъбад) — барои мусалмонон. Худи кӯҳи маъбадро созмони исломии ВАКФ (Вакфи исломии Ерусалим) идора мешавад. Яке аз муқаддасоти муҳими масеҳии шаҳри қадим Виа Долороза — роҳи Салиби Исои Масеҳ — аз дарвозаи шер аз шаҳри қадим то Калвария мебошад.
Дар беруни деворҳои қалъа ҷойгоҳҳои калидӣ дар Уршалим боқӣ мондаанд, ба монанди кӯҳи Сион дар ҷанубу ғарб ва кӯҳи Зайтун дар шарқ. Мувофиқи анъана, Шаҳри Қадим ба чор маҳаллаи нобаробар тақсим карда мешавад, ки ҳудуди ҳозираи онҳо танҳо дар асри 19 ташаккул ёфтааст [5] : маҳаллаи мусалмонон, маҳаллаи масеҳиён, маҳаллаи яҳудиён ва маҳаллаи арманиҳо. Аҳолии кунунии шаҳри куҳна асосан дар маҳалли мусулмонон ва масеҳиён зиндагӣ мекунад. Шумораи умумии аҳолӣ 36.965 нафарро ташкил дод (2007); тақсимот аз рӯи мансубияти динӣ: мусулмонони зиёда аз 30,000 (2013); Масеҳиён 5,681 (2007), илова бар тақрибан 500 арманиҳо (2011); қариб 3000 яҳудӣ, илова боз тақрибан 1500 донишҷӯёни иешива (2013) [6][7][8].
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ archINFORM (нем.) — 1994.
- ↑ https://whc.unesco.org/en/list/148/
- ↑ Kollek, Teddy. Afterword // A Will to Survive - Israel: the Faces of the Terror 1948-the Faces of Hope Today / John Phillips. — Dial Press/James Wade, 1977.. — «about 225 acres».
- ↑ Eliyahu Wager. Illustrated guide to Jerusalem. — Jerusalem: The Jerusalem Publishing House, 1988. — С. 138.
- ↑ Ben-Arieh, Yehoshua. Jerusalem in the 19th Century, The Old City. — Yad Izhak Ben Zvi & St. Martin's Press, 1984. — С. 14. — ISBN 0-312-44187-8.
- ↑ Jerusalem The Old City: Urban Fabric and Geopolitical Implications. International Peace and Cooperation Center (2009). Баргирифта аз сарчашмаи аввал 28 сентябри 2013.
- ↑ Bracha Slae. Demography in Jerusalem’s Old City (13 июли 2013). Проверено 26 сентябри 2015.
- ↑ Beltran, Gray Torn between two worlds and an uncertain future(пайванди дастнорас — таърих). Columbia Journalism School (9 май 2011). 6 октябри 2015 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 14 феврали 2015.