Ғулом Исҳоқ Хон

Ғулом Исҳоқ Хон
урду: غلام اسحاق خان‎
Президенти Покистон
17 август 1988 — 18 июл 1993
Пешгузашта	Муҳаммад Зиёулҳақ
Ҷонишин	Васим Саҷод
Chairman of the Senate of Pakistan[d]
21 март 1985 — 12 декабр 1988
Пешгузашта	Khan Habibullah Khan[d]
Ҷонишин	Васим Саҷод
Federal Minister for Finance[d]
5 июл 1977 — 21 март 1985
Пешгузашта	Abdul Hafiz Pirzada[d]
Ҷонишин	Mahbub ul Haq[d]
Defence Secretary of Pakistan[d]
12 октябр 1975 — 5 июл 1977
Ҷонишин	Ghulam Jilani Khan[d]
Governor of the State Bank of Pakistan[d]
22 декабр 1971 — 30 ноябр 1975
Пешгузашта	Shahkur Ullah Durrani[d]
Ҷонишин	Asaf Jah VII of Hyderabad[d]
Таваллуд	20 январ 1915(1915-01-20) Bannu District[d], Бахши Дар Исмоилхон, North-West Frontier Province[d], Роҷи Бритониё, Империяи Бритониё
Даргузашт	27 октябр 2006(2006-10-27) (91 сол) Пешовар, Покистон
Таҳсилот	University of Peshawar[d]
Эътиқод	суннӣ
Ҷойҳои кор	Indian Civil Service[d]

Ғулом Исҳоқ Хон (20 январ 1915, Bannu District^[d], Роҷи Бритониё — 27 октябр 2006, Пешовар) — арбоби давлатии Покистон Президенти Покистон (1988—1993).

Зиндагинома

Дар оилаи паштунҳо ба дунё омадааст. Донишгохи Пешоварро хатм карда, ихтисоси химия ва ботаникаро гирифтааст. Аз соли 1940 дар хидмати давлатй.

Аз соли 1947 — дар Покистони тозаистиқлол дар хидмат:

• 1947—1955 — котиби Сарвазири вилояти сархадии Шимолу Ғарбӣ, котиби департаменти ирригатсия;
• 1956—1958 — вазири корхои дохилӣ, баъд вазири обёрй ва обёрии иёлати Синд .
• 1958—1961 — сардори котиботи Вазорати хоҷагии деҳот, аъзои Шурои директорони Управленияи давлатӣ оид ба рушди захираҳои об ва энергетикаи Покистон;
• 1961—1966 — директори Идораи давлатии рушди захираҳои об ва энергетикии Покистон,
• 1966—1970 — котиби давлатии Вазорати молия,
• 1970—1971 — котиби Девони Вазирон,
• 1971—1975 — раиси бонки давлатии Покистон . Дар ин мансаб вай ба сиёсати иқтисодии сарвазир Зулфиқор Алӣ Бҳутто мухолифат кард .
• 1975—1977 — Котиби давлатии вазорати мудофиа дар ин вазифа бо ҳарбиён, аз ҷумла бо сарвари ояндаи давлат Муҳаммад Зиёулҳақ наздик шуд. Дар инкишофи барномаи миллии ҳастаӣ нақши муҳим бозид.
• 1977—1985 — вазири молияи Покистон. Вай дар ин вазифа хатти маъмурияти Зиёулхақро дар бобати исломикунонии иктисодиёт, навсозии системаҳои молия ва бонкии кишвар фаъолона пеш гирифт.
• 1985—1988 — Раиси Сенат.

Моҳи августи соли 1988, пас аз марги Муҳаммад Зиёулҳақ дар суқути ҳавопаймо, ӯ иҷрокунандаи вазифаи раисиҷумҳур шуд ва аз 13 декабри соли 1988 Президенти Покистон интихоб шуд (дар коллегияи интихоботӣ аз 446 овоз 348 овоз гирифта, аз се номзадҳои дигар пештар гузашт, ки бо дастгирии бевоситаи Ҳизби халқии Покистон ва иттифоқи демократии исломӣ, инчунин артиш, ба мал омад).

Дар моҳи августи соли 1990 ӯ Беназир Бҳутторо аз мақоми нахуствазир барканор кард ва ҳукуматро дар фасод ва сӯиистифода аз қудрат муттаҳам кард. Аммо бо вориси ӯ Навоз Шариф забони муштарак наёфта, 18 апрели соли 1993 дар бораи истеъфои ӯ аз мақоми раиси ҳукумат фармон имзо кард. Додгоҳи олии Покистон ин тасмимро хилофи қонуни асосӣ хонд ва Шариф рӯзи 26 май ба курсии худ баргашт. Пас аз ин ихтилофхо боз хам тезу тунд шуд, зеро Шариф карор дод, ки аз матни Конститутсия нуқтаҳоеро, ки ба президент ҳуқуқи пароканда кардани мақомҳои олии ҳокимияти давлатиро медоданд, хориҷ кунад. Муноқиша ғайричашмдошт ҳал шуд: рӯзи 17 июл ҳарду сиёсатмадор аз мақомҳои худ аз ҷониби низомиён барканор шуданд.

Дар нафақа ӯ зиндагии хилват дошт ва аз тамос бо расонаҳо худдорӣ мекард.

Пайвандҳо

• http://www.storyofpakistan.com/person.asp?perid=P022
• http://countrystudies.us/pakistan/77.htm