Ҳенрих Бёлл

Ҳенрих Бёлл
Таърихи таваллуд:	21 декабр 1917(1917-12-21)[…]
Зодгоҳ:	Кёлн, Rhine Province[d], Подшоҳии Пруссия[d], Имперотурии Олмон
Таърихи даргузашт:	16 июл 1985(1985-07-16)[…] (67 сол)
Маҳалли даргузашт:	Langenbroich[d], Kreuzau[d], Düren[d], Cologne Government Region[d], Рейн-Вестфалияи Шимолӣ, Олмони Ғарбӣ
Шаҳрвандӣ (табаият):	Олмон
Навъи фаъолият:	шоири таронасаро, филмноманавис, тарҷумон, шоир, румоннавис, нависанда, муаллиф
Забони осор:	олмонӣ
Ҷоизаҳо:	Georg Büchner Prize[d] (1967) Medal of Gratitude[d] (2015) Carl-von-Ossietzky-Medaille[d] (1974) honorary citizen of Cologne[d] (1983)
Имзо:
Парвандаҳо дар Викианбор

Ҳенрих Теодор Бёлл (олмонӣ: Heinrich Theodor Böll, 21 декабри 1917, Кёлн — 16 июли 1985, Лангенбройх) — нависанда ва ходими ҷамъиятии олмонӣ. Барандаи ҷоизаи Нобел (1972).

Зиндагинома

Пас аз Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ (1939−45) муддате дар Донишгоҳи Кёлн таҳсил кардааст. Повести «Қатора дар вақташ омад» (1949) асари нахустини батабърасидаи Бёлл мебошад. Дар асарҳояш аз нуқтаи назари инсондӯстии дини масеҳӣ ҷаҳолати ахлоқии натсистон, дурӯягиро дар ҷомеаи Олмони Ғарбии пас ҷанг мазаммат карда, аз дубора тавлид шудани фашизм пешакӣ огоҳ кардааст. Аз дин ва намояндагони он дурӣ меҷуст, чунки дар рафтори онҳо дурӯягӣ ва хушомадгӯиро дар назди ҳукуматдорон мушоҳида мекард. Бёлл дар осори адабиаш ба реализми омехта бо унсурҳои модернизм пайравӣ кардааст. Пас аз нашри романҳои «Куҷо будӣ, Одам» (1951), «Ҳарфе нагуфт» (1953), "Хонаи бесоҳиб " (1954), повести «Нони давраи ҷавонӣ» (1955) дар ҷаҳон машҳур гардид.

Сарчашма

• Бёлл Ҳенрих // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2021, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.