Алессандро Баузани
 |
| Алессандро Баузани | |
| итол. Alessandro Bausani | |
.jpg) | |
| Санаи таваллуд: | |
|---|---|
| Зодгоҳ: | |
| Санаи марг: | |
| Маҳалли марг: | |
| Мамлакат: | |
| Фазои илмӣ: |
Islamic studies[d], таърихи дин[d], Забони индонезӣ, урду ва ҳиндӣ |
| Ҷойҳои кор: | |
БАУЗÁНИ Алессандро шарқшиноси итолиёӣ, диншинос ва мутарҷим. Баузани донандаи тақр. 30 забони дунё буд.
Зиндагинома[вироиш]
Донишгоҳи Римро хатм кардааст (1943). Муаллими забони форсии Донишгоҳи Рим (1944–56), мудири кафедраи забон ва адабиёти форсии Донишгоҳи Неапол (1956–71). Дар Донишкадаи Шарқи Неапол аз адабиёти форсӣ ва индонезӣ дарс мегуфт. Дар охири умраш ба ҳайси профессори исломшиносии Донишгоҳи Рим кор кардааст.
Осор[вироиш]
Баузани муаллифи пажӯҳишҳои муътабар аз қабили «Таърихи адабиёти Покистон» (1958), «Таърихи адабиёти форсӣ» (1960), «Дин дар Форс: аз Зардушт то Баҳоуллоҳ» (1959), «Будо» (1973), «Ислом» (1980) ва ғ. мебошад. Қуръон (1955), маҷмӯаи матнҳои дини зардуштӣ (1962), «Ҳафт пайкар»-и Низомии Ганҷавӣ (1982), намунаҳо аз эҷодиёти Абуалӣ ибни Сино, Умари Хайём, Убайди Зоконӣ, Бедил, Муҳаммад Иқболро ба забони итолиёӣ тарҷума кардааст, ки ба шакли маҷмӯа низ ба табъ расидаанд.
Эзоҳ[вироиш]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Немецкая национальная библиотека, Берлинская государственная библиотека, Баварская государственная библиотека и др. Record #119058413 // Общий нормативный контроль (GND) — 2012—2016.
- ↑ идентификатор BNF: платформа открытых данных — 2011.
- Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — 664 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2017, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.
