Ахфаши Авсат
| Таърихи таваллуд | 755[1] |
|---|---|
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 830[2] |
| Маҳалли даргузашт | |
| Фазои илмӣ | арабӣ, Arabic literature[d] ва қироат |
Абулҳасан Саид ибн Масъада Балхӣ Басрӣ маъруф ба Ахфаши Авсат, ар. الأخفش الأوسط; ? — 830) — забоншинос ва арӯздон ва орифи эронитабори , шогирди Халил ибни Аҳмад.
Фаъолияти илмӣ
[вироиш | вироиши манбаъ]Аз ҷумлаи аввалин муҳаққиқонест, ки назми классикии арабро омӯхта, истилоҳоти сарф, наҳв ва арӯзро сохтааст. Асараш доир ба сарфу наҳв «Китоб-ул-иштиқоқ» ном дорад. Дар асрҳои миёна аз рӯйи ин китоб дар мадрасаҳо сарфу наҳвро меомӯхтанд. Ахфаши Балхӣ инчунин доир ба арӯзу қофия асарҳо дорад («Китоб-ул-арӯз», «Китоб-ул-қавофӣ», «Китоб-ул-маонӣ-уш-шеър» ва ғайра). Чанде аз муаллифоне, ки доир ба сарфу наҳви арабӣ китоб навиштаанд, аз он ҷумла Абдурраҳмони Ҷомӣ ӯро чун асосгузори ин илмҳо эътироф кардаанд.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Каталог Немецкой национальной библиотеки (нем.)
- ↑ https://data.cerl.org/thesaurus/cnp00402687 (ингл.) — Consortium of European Research Libraries.
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Ахфаши Балхӣ // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.
 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
