Биков, Васил Владимирович

Биков, Васил Владимирович
беларусӣ: Васіль Быкаў
Таърихи таваллуд:	19 июн 1924(1924-06-19)[…] ё 19 август 1924(1924-08-19)
Зодгоҳ:	Byčki[d], Q123699789?, Lepel County[d], ҶШС Белорус[d], ИҶШС
Таърихи даргузашт:	22 июн 2003(2003-06-22)
Маҳалли даргузашт:	Barawlyany[d], Baraŭlianski Sieĺsaviet[d], Minsk District[d], Вилояти Минск, Беларус
Шаҳрвандӣ (табаият):	ИҶШС  Беларус
Навъи фаъолият:	нависанда, филмноманавис, рӯзноманигор, сиёсатмадор
Солҳои эҷод:	1940 — 2003
Жанр:	повест, қисса, рӯзноманигории эътиқодӣ[d] ва ҷустор
Забони осор:	белорусӣ ва русӣ
Ҷоизаҳо:	Q18907615?
Имзо:
Парвандаҳо дар Викианбор
Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард

Биков Васил Владимирович (беларусӣ: Васіль Уладзіміравіч Быкаў; 19 июни 1924 — 22 июни 2003) — нависандаи белорус ва шуравӣ, ходими ҷамъиятӣ. Нависандаи халқии ҶШС Белоруссия (1980). Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1984) буд.

Зиндагинома

Дар Омӯзишгоҳи бадеии Витебск таҳсил кардааст. Дар ҶБВ (1941-45) иштирок карда, баъди он даҳ сол чун афсар хидматашро идома додааст. Мавзӯи асосии эҷодиёти Биков Васил Владимирович ҷанг аст, ки аз нахустин ҳикояҳояш ба забони белорусӣ — «Марги инсон», «Аробакаш» (ҳар ду-1955) ва повести «Садои турна» (1961) оғоз ёфтааст. Нашри повести «Ракетаи севум» (1962, ба забони русӣ) Биков Васил Владимирович-ро чун нависанда машҳур гардонид. Дар повестҳои «Қиссаи Алп» (1963) ва «Мурдаҳо дард намекашанд» (1966) воқеоти талхи замони ҷангро рӯшод тасвир намудааст. Дар повестҳои «Сотников» (1970), «Муҷассама» (1971), «Зиндагӣ то субҳ» (1973), «Сафари бебозгашт» (1978) аз рӯзгори дар деҳоти Белоруссия ва дастаҳои партизанӣ, дар «Аломати мусибат» (1982) аз фоҷиаҳои замони колхозсозӣ ҳикоят мекунад. Дар «Кони санг» (1986), «Ҳавои абролуд» (1987) масоили ахлоқӣ матраҳ гардидаанд. Мунаққидон барои вуқӯъгӯйи ашаддӣ будан ва таваҷҷуҳи бештар доштанаш ба ҷиҳатҳои манфии зиндагӣ танқидаш мекарданд.

Соли 1997 Биков Васил Владимирович аз Белоруссия муҳоҷират карда муддате дар Финландия, Олмон ва Чехия зиста, солҳои охири умрашро дар Минск гузарондааст. Дар асарҳои охиринаш «Роҳи тӯлонии бозгашт ба манзил» (2000), китоби ёддоштҳояш «Арзиши эътибор» (2001) мавзӯи ҷангро идома додааст.

Ҷоизаҳо

Дорандаи Мукофоти давлатии ИҶШС (1974), Мукофоти ленинӣ (1986). Ба забони тоҷикӣ ҳикояҳо ва повести «Сотников»-и Биков Васил Владимирович тарҷума шуда, ба табъ расидаанд.

Осор

• Собрание сочинений в 4-х тт., М., 1986.

Адабиёт

• Ганченко М., Василь Быков. М., 2004.

Пайвандҳо

• Биков Васил Владимирович // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.