Дарвеш Мақсуди Андигонӣ
Дарвеш Мақсуди Андигонӣ (с. тав. номаълум, Андигон, с. ваф. 1514, Ҳирот) — сароянда, оҳангсоз ва навозандаи тоҷик, зодаи Андигон. Фаъолият, камолоти ҳунариаш дар Ҳирот, замони ҳукуматдории Султон Ҳусайни Бойқаро (1470-1506) сурат гирифтааст. Мусиқӣ ва шеърро назди устоди мусиқӣ Мавлоно Оҳии Ҳиравӣ омӯхт. Муддати зиёд дар дарбор ба сифати мутриб ва коргузори ҳунармандон хидмат карда, бо устодони созу овоз, шеър Навоӣ, Ҷомӣ, Устод Шодӣ, Ғулом Шодӣ Ҳофизи Ушшоқӣ, Ҳофизи Мираки Бухороӣ, Хоҷа Ҳамзаи Чочӣ (Тошкандӣ) ва диг. ҳамкории ҳунарию эҷодӣ доштааст. Баъди забти Ҳирот аз ҷониби Шайбониён зиндагии Дарвеш Мақсуд дар Бухоро сурат мегирад ва баъди чанд сол ӯ боз ба Ҳирот бармегардад Дарвеш Мақсуд дар санъати овозхонӣ, сознавозӣ, мусаннифӣ истеъдоди хуб дошта, дар жанру шаклҳои шеърию мусиқии «тарона», «нақш», «савт», «қавл», «амал», «навбат» ихтирооти зиёд аз худ боқӣ монда, дар тазмини мақо-мҳои «Сегоҳ», «Наво», «Рост» ва «Бузург» тас-нифоти хуб бар ғазалиёти Ҷомӣ, Навоӣ ва диг. сохтааст. Табъи некӯи шоирӣ ҳам дошта, ғаза-лҳои ошиқона мегуфта аст.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
Дарвешалии Чангӣ, Рисолаи мусиқӣ, Р:449-1; Дарвешалии Чангӣ, Рисолаи мусиқӣ, Р:7005-111, ИШАФ Уз.; Бобур, Бобурнома, Тош., 1993; Раҷабов А. Афкори мусиқии тоҷик дар асрҳои 12-15, Душ., 1989; Энциклопедияи адабиёт ва санъат, ҷ.1, Душ., 1988.[1]
Ҳамчунин нигаред[вироиш | вироиши манбаъ]
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Донишномаи Шашмақом./Зери таҳрири Олимов К., Абдувалиев А., Азизӣ Ф., Раҷабов А., Ҳакимов Н. – Душанбе, 2009. - с. 58 ISBN 978-99947-49-13-3