Зарф (дастури забон)
Зарф — ҳиссаи мустақили нутқ мебошад, ки замон, макон, сабаб, мақсад, миқдору дараҷа, тарзи иҷрои амал, яъне аломати амалро мефаҳмонад. Зарфҳо аз рӯйи маъно ба гурӯҳҳои зерин ҷудо мешаванд:
- Зарфи замон;
- Зарфи макон;
- Зарфи сабаб;
- Зарфи мақсад;
- Зарфи миқдору дараҷа;
- Зарфи тарзи иҷрои амал;
- Зарфи монандӣ.
Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик. — Душанбе: Дониш, 1985. — 268 саҳ.