Зуҳур Ҳабибуллоев

Зуҳур Ҳабибуллоев
Таърихи таваллуд	4 январ 1932(1932-01-04)
Зодгоҳ:	Сталинобод, ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС
Таърихи даргузашт	8.04.2013
Маҳалли даргузашт	Душанбе, Тоҷикистон
Шаҳрвандӣ	Тоҷикистон
Ҷоизаҳо	Рассоми халқии ҶШС Тоҷикистон (1987)

Зуҳур Ҳабибуллоев (Ҳабибуллоев Зуҳур Нурҷонович; 4 январи 1932, Сталинобод, ҶШС Тоҷикистон — 8 апрели 2013, Душанбе, Тоҷикистон) — рассоми тоҷик, Ходими шоистаи санъати Тоҷикистон (1967), Рассоми мардумии Тоҷикистон (1987). Яке аз падидоварандагони Парчами Тоҷикистон.

Аъзои Академияи мусаввирии Тоҷикистон, Шахси сеюм аз чап — З. Ҳабибуллоев

Зиндагинома

Ӯ соли 1932 дар шаҳри Душанбе таваллуд шудааст. Омӯзишгоҳи ҷумҳуриявии рассомии ба номи М. Олимов (1953) ва Омӯзишгоҳи олии рассомию саноатии шаҳри Ленинградро (1958) ба поин оварда, ба корҳои эҷодӣ шуғл варзидааст.

Дар шуъбаи рассомии Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон сабақ додааст. Бештар аз ҳаёти рӯзмарра асарҳо эҷод карда, хусусиятҳои рӯҳии нақши тасвиршавандаро табиӣ ва возеҳ инъикос менамуд. «Сохтмони ГЭС-и Норак», «Меҳмонхона дар Норак», «Стансияи бензингирӣ», «Сари боло», «Чӯпонони Қубониён», «Пашитарошӣ дар Қубониён» дар мавзӯъи рӯзанд, табиати Тоҷикистонро дар «Баҳор», «Най», «Ташнагӣ», «Рамаронӣ дар баҳорон», «Субҳидам» барин расмҳо тасвир сохтааст, натюрмортҳояш — «Палав», «Тайёрӣ ба ид», «Натюрморти помирӣ» баёнгари истеъдоди волои рассоманд. Дар ороиши бисёр биноҳои маъмурию фарҳангии пойтахт фаъолона иштирок кардааст. Иштирокдори чандин намоишгоҳҳои байналмилалӣ мебошад.

Ҷоизаҳо

Бо медал ва Грамотаҳои Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон қадр шудааст.

Даргузашт

Зуҳур Ҳабибуллоев 8 апрели 2013 дар Душанбе дар 82-солагӣ пас аз бемории начандон тӯлонӣ даргузашт.

Донистаниҳо

• Бародари Зуҳур Ҳабибуллоев — Низом Нурҷонов, доктори илм, матраҳтарин пажӯҳишгари театр ва рақси тоҷикӣ ба шумор мерафт масоили марбут ба театр ва рақси тоҷикиро таҳқиқ кардааст.