Хат (навиштор)
Зоҳир
(Тағйири масир аз Системаҳои навиштан)
Хат ё дабира (форсӣ: خَط یا دبیره) — системаи аломатҳост, ки тавассути нақшу тасвирҳо робитаи одамонро таъмин менамояд ва хабареро ба фосилаи муайян мерасонад. Бо мурури гузаштани давру замон хатҳои зиёд ихтироъ шуданд ва ин хатҳо ном ба ном ва навъ ба навъ ҷудо гардидаанд.
Алифбо
[вироиш | вироиши манбаъ]- Алифбои арманӣ
- Алифбои гурҷӣ
- Алифбои кирилликӣ
- Алифбои қибтӣ
- Алифбои лотинӣ
- Алифбои тоҷикӣ
- Алифбои юнонӣ
- Ҳангул
Абҷад
[вироиш | вироиши манбаъ]Абугида
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- Афсаҳов, А., Қаҳҳоров, Ҳ. Хат ва пайдоиши он. — Душанбе: Маориф, 1994. — С.32-34.
- Ахмедов, Б., Юнусов, А. Аз таърихи ихтирои хат. // Китобдор. — 2006. — № 1. — С.17.
- Пиктография // Энсиклопедияи совети тоҷик. — Душанбе, 1984. — Ҷ.5. — С.509.
- Хат // Энсиклопедияи совети тоҷик. — Душанбе, 1987. — Ҷ.7. — С. 613—619
- Коғаз //Энсиклопедияи совети тоҷик. — Душанбе,1981. — Ҷ.З. — С. 498.
- Ахмедов, Б. Китоб ва пайдоиши он // Китобдор. — 2007. — № 1. — С.34-35.
- Матншиносӣ // Энсиклопедияи совети тоҷик. — Душанбе,1983. — Ҷ.4. — С.268.
- Манбаъшиносӣ // Энсиклопедияи совети Тоҷик. — Душанбе, 1983. — Ҷ.4. — С. 177—178.