Солеҳ Раҷабов

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Солеҳ Раҷабов
Солӣ Ашӯрхоҷаевич Раҷабов
Таърихи таваллуд 1912(1912)
Зодгоҳ Хуҷанд , ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС
Таърихи даргузашт 1990 (78 сол)
Маҳалли даргузашт Душанбе, Тоҷикистон
Кишвар  Тоҷикистон
Фазои илмӣ таърих
Ҷойҳои кор Институти ҳуқуқи Тошкент, Донишгоҳи давлатии Осиёи Миёна (Самарқанд),Академияи илмҳои Тоҷикистон, Донишгоҳи миллии Тоҷикистон
Дараҷаи илмӣ: доктори илмҳои ҳуқуқшиносӣ
Унвонҳои илмӣ профессор
Алма-матер Институти созмони шӯравӣ ва ҳуқуқи Тошкент
Роҳбари илмӣ Ilya Pavlovich Trainin[d]
Ҷоизаҳо панҷ ордени «Нишони Фахрӣ», медалҳои «Барои ғалаба бар Германия дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945», «Барои меҳнати шоён. Ба муносибати 100-солагии рӯзи таваллуди В.И.Ленин», «Сисолагии ғалаба дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945», «60-солагии Қувваҳои Мусаллаҳи ИҶШС», Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1967). Дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино (1970)

Солеҳ Раҷабовдоктори илмҳои ҳуқуқшиносӣ (1949), профессор (1950). Академики Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон (1957). Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1967). Дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино (1970).[1]

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Солӣ Ашӯрхоҷаевич Раҷабов соли 1912 дар шаҳри Хуҷанд ба ҷаҳон омадааст. Ӯ бародари академики Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон Зариф Раҷабов аст. Солеҳ Раҷабов Институти созмони шӯравӣ ва ҳуқуқи Тошкентро хатм кардааст (1933), ихтисос-«ҳуқуқ». Самтҳои асосии фаъолияти илмӣ: назария ва таърихи давлат ва ҳуқуқи шӯравӣ.

Ҷоизаҳо[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Бо панҷ ордени «Нишони Фахрӣ»,
  • медалҳои «Барои ғалаба бар Германия дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945»,
  • «Барои меҳнати шоён. Ба муносибати 100-солагии рӯзи таваллуди В.И.Ленин»,
  • «Сисолагии ғалаба дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945»,
  • «60-солагии Қувваҳои Мусаллаҳи ИҶШС»,
  • Ифтихорномаҳои Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон ва Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Ӯзбекистон
  • Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1967).
  • Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино (1970).

сарфароз гардидааст.

Манобеъ[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.

Нигаред[вироиш | вироиши манбаъ]

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]