Умар Зиёев
| Таърихи таваллуд | 28 феврал 1951 (72 сол) |
|---|---|
| Зодгоҳ | |
| Кишвар | |
| Пеша(ҳо) | овозхон |
| Ҷоизаҳо | |
Умар Зиёев (зод. 28 феврал 1951, ноҳияи Ваҳдат, вилояти Сталинобод) — овозхони тоҷик, Ҳунарпешаи шоистаи ҶШС Тоҷикистон (1989), Ҳунарпешаи мардумии Тоҷикистон (2000).
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Хатмкардаи Институти политехникии Тоҷикистон. Соли 1974 ба ансамбли эстрадии «Гулшан» даъват гардид ва беш аз ду даҳсола дар пешбурди эстрадаи тоҷик саҳм гирифт. Солҳои охир роҳбари дастаи ҳунарии «Сипар»-и Вазорати корҳои дохилии Тоҷикистон мебошад.
Сурудаҳо[вироиш | вироиши манбаъ]
«Эй офтоб», «Тоҷикистони бахтиёр», «Паймонаи дил», «Зулфи парешон», «Дидам туро», «Боз омадӣ», «Чаро», «Бо ту», «Баҳорам», «Дилбари ман», «Эй соқӣ», «Туро ман дӯст медорам», «Марав», «Шаби маҳтоб», «Ҷустуҷӯят мекунам», «Мадеҳ озорам», «Биё бимон», «Пиёла», «Азизам», «Фариза» аз беҳтарин таронаҳои сурудааш мебошанд.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Арбобони фарҳанги тоҷик. Донишнома / Муаллиф-мураттиб Ёрмуҳаммади Сучонӣ. — Душанбе, 2016. — 863 с.