Хайрулло Абдуллоев

Абдуллоев Хайрулло
Хайрулло Абдуллоев
Хайрулло Абдуллоев
Иттилооти асосӣ
Таърихи таваллуд	1 феврал 1930(1930-02-01)
Зодгоҳ	Кӯлоб
Таърихи даргузашт	19 ноябр 2008(2008-11-19) (78 сол)
Маҳалли даргузашт	Душанбе
Кишвар	Тоҷикистон
Пеша(ҳо)	оҳангсоз
Ҷоизаҳо	Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ (2004), Ифтихорномаи Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон

Хайрулло Абдулло́ев (1 феврали 1930, Кӯлоб, ҶШС Тоҷикистон — 19 ноябри 2008, Душанбе, Тоҷикистон) — оҳангсози тоҷик, Ходими хизматнишондодаи санъати ҶШС Тоҷикистон (1986). Дорандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ (2004).

Зиндагинома

Хайрулло Абдуллоев дар ноҳияи Балҷувони вилояти Кӯлоб ба дунё омадааст. Мусиқии халқиро аз падар, сипас аз устодони машҳури санъати мусиқии халқӣ С. Вализода, С. Каримов, С. Султонов ва З. Қаландаров омӯхтааст. Солҳои 1942-1952 ғижжакнавози Театри мусиқии драмаи Кӯлоб буд. Хатмкардаи Омӯзишгоҳи мусиқии Душанбе (1953) ва Консерваторияи давлатии Москва (1958).

Фаъолияти корӣ

Муаллими Омӯзишгоҳи мусиқии Душанбе (1958), муҳаррири калон ва сармуҳаррири Сарредаксияи барномаҳои мусиқии студияи телевизиони тоҷик (1960 — 65 ва 1968 — 78), роҳбари бадеии Филармонияи давлатии Тоҷикистон (1978 — 80). Аз соли 1980 муҳаррири коллегияи репертуарӣ-редаксионии Вазорати фарҳанги ҶТ.

Эҷодиёт

Эҷодиёти Абдуллоев обуранги хоси миллӣ дошта, аз анъанаҳои мусиқии халқии тоҷикӣ ва фолклор баҳра бардоштааст. Абдуллоев оҳангсози навовар ва соҳибистеъдод буда, анъанаи бойи санъати мусиқии классикӣ, халқӣ ва муосирро дар эҷодиёташ моҳирона истифода кардааст.

Осор

Асарҳои ӯ саршори самимият, лиризми дилнишин ва нафосати хоси мусиқист:

Трио барои скрипка

• виолончел ва фортепиано (1956);
• кантатаи «Садои Осиё»;
• консерт барои скрипка ва оркестри симфонӣ (1958);
• симфониэтта (1963),

Достонҳои вокалӣ-симфонӣ

• «Нолаи Таҳмина» аз рӯйи «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ (1967),
• «Ахтари инқилоб» (шеъри С. Айнӣ, 1976),
• «Роҳи хирад» (шеъри Ҳ. Ғоиб, 1985);
• 4 рақси симфонӣ (1973);

Сюитаҳои рақсӣ

• «Ҷои Душанбе»,
• «Сюитаи рақсӣ» (барои ансамбли «Лола»),

Сюитаҳои вокалӣ-инструменталӣ

• «Таронаи Вахш»,
• «Навоҳои кӯлобӣ»,

Мусиқӣ барои драмаҳо

• мусиқии «Карим Девона»-и Т. Аҳмадхонов,
• «Қишлоқи тилоӣ»-и М. Миршакар,
• намоишномаҳои «Интихоби домод»-и Ҳ. Содиқ,
• «Хазони зери по»-и Ф. Ғуломова,
• «Рустам ва Суҳроб»-и Ғ. Абдулло (бо ҳамроҳии А. Одинев),
• «Дохунда»-и Ҷ. Икромӣ,
• «Чанори гӯё»-и Б. Раҳимзода ва ғайра.

Сурудҳо

Абдуллоев муаллифи як силсила сурудҳо мебошад:

• «Эй дил» (шеъри А. Лоҳутӣ),
• «Аскарбача» (шеъри А. Қодирӣ),
• «Духтари помирӣ» ва «Душанбе» (шеърҳои М. Ҳайдаршо),
• «Марҳабо» (шеъри Б. Раҳимзода),
• «Суруди Душанбе» ва «Дӯстии тоҷикону Хитой» (шеърҳои А. Қодирӣ),
• «Наврӯзи Душанбе» (барои хори бачагона),
• «Эй ёр, куҷо рафтӣ» (шеъри Ҷалолуддини Румӣ),
• «Тоҷик ҳама ҷосту Тоҷикистон яктост» (шеъри Гулназар),
• «Дидам Ватанам» (шеъри Н. Бақозода),
• «Ушшоқи Анзоб» (шеъри С. Аюбӣ) ва ғайра

Асарҳо бо услуби овозхонии акапелла

Абдуллоев ҳамчунин ба услуби овозхонии акапелла зиёда аз 25 асар таълиф кардааст, ки аз ҷумлаи онҳо:

• «Дил дигар»,
• «Ҳавои чаманам орзуст»,
• «Кӯҳи Ҳисор»,
• «Сад доғ»,
• «Регравон».

Ҷоизаҳо

Бо Мукофоти давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ (2004) ва Грамотаи Фахрии Президиуми Совети Олии ҶШС Тоҷикистон сарфароз гардидааст. Узви ИК (аз 1963).

Даргузашт

Хайруллоҳ Абдуллоев 19 ноябри 2008 дар манзили худ дар шаҳри Душанбе бар асари бемории тулонӣ дар синни 79 солагӣ даргузашт.

Адабиёт

• оҳангсозы Таджикистана, Д., 1987;
• оҳангсозы и музыковеды Таджикистана, Д., 2010.

Сарчашма

• Абдуллоев Хайрулло // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.