Ҳошим Гадо

Ҳошим Гадо
Ном ба ҳангоми таваллуд:	Ҳошим Гадоев
Санаи таваллуд:	10 май 1937(1937-05-10) (83 сол)
Зодгоҳ:	Кӯлоб, ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС
Шаҳрвандӣ:	ИҶШС  Тоҷикистон
Касб:	ҳунарпеша, ҳунарманд
Карера:	1961 — то ҳол
Мукофотҳо:

Ҳошим Гадоев (тав. 10 майи 1937, Кӯлоб, ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС) — ҳунарпешаи театру синамо, коргардони театр ва нависанда, Ҳунарпешаи мардумии ҶШС Тоҷикистон (1979), Ҳунарпешаи мардумии ИҶШС (1988), дорандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ (1973). Арбоби ҳунари Тоҷикистон (2017).

Зиндагинома

Ҳошим Гадо 10 майи соли 1937 дар шаҳри Кӯлоб зода шудааст. Дастпарвари Институти давлатии санъати театрии ба номи А. В. Луначарский (ГИТИС) (1960) ва Курсҳои олии коргардонии ГИТИС (1965) буда ва Ҳунарпешаи мардумии ҶШС Тоҷикистон (1979), Ҳунарпешаи мардумии ИҶШС (1988), дорандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ(1973) барои нақши Сӯҳроб дар филми «Рустам ва Сӯҳроб») аст.

Аз соли 1961 то кунун ҳунарпеша ва коргардони Театри академи- драмавии Лоҳутӣ аст. Ҳунарнамоӣ дар киноро аз соли 1963 оғоз карда ва то кунун чандин нақш, аз ҷумла нақши Сӯҳроб, Фердинан, Гамлет, Хлестаков, Исмоили Сомонӣ, Эдип ва дигар нақшҳоро офаридааст.

Ҳошим Гадо ҳамчунин коргардони бисёре аз намоишҳост ки маъруфтаринашон намоиши «Эдип» аст ки беш аз сад бор иҷро шудааст. Вай соли 2008 дар чорчӯби ҷашнҳои бузургдошти Абу Абдуллоҳ Рӯдакӣ намоишномае дар бораи зиндагии сардафтари адабиёти порсӣ офарида ва намоиш дод. Вай ҳамчунин дар беш аз 50 филми коргардонони тоҷик ва хориҷӣ нақш иҷро кардааст. Ҳафтаномаи «Чархи гардун» беш аз 10 сол аст ки ҳикоёти фалсафии ӯро чоп мекунад.

Ҳошим Гадо муаллифи 11 китоб бо номҳои зерин аст: «Розҳо», «Асо», «Танҳо», «Андешаҳо», «Я!?», «Кунҷ», «Кометы», «Ҷонбуз», «Ку», «Думы», «Мой Сухроб», «О Сократе».

Филмшиносӣ

• Битва трех королей (1990)
• Государственная граница: Красный песок (1984) — Мӯъминбек
• Рыцари черного озера (1983)
• Пробуждение (1983) — Қудрат (нақши аслӣ)
• Здесь тебя не встретит рай (1982)
• Служа Отечеству (1980) — Бобо Пештунӣ
• Женщина издалека (1978)
• Первая любовь Насреддина (1977) — Талъатбек (дублаи В.Козинец)
• Осада (1977) — Ниёз
• Свет погасших костров (Dədə Qorqud) (1975)
• Ураган в долине (1972) — Ёрматов
• Рустам ва Сӯҳроб (1971) — Сӯҳроб (нақши аслӣ)
• Здесь проходит граница (1971) — Туркон, ҷаҳонгард-ҷосус
• Разоблачение (1969) — эпизод
• Звезда Улугбека (1964) — Шоҳзода Абдулатиф
• Двенадцать часов жизни (1963)

Ҷоизаву мукофотҳо

Тақдим намудани унвони фахрии «Арбоби ҳунари Тоҷикистон» ба ҳунарпеша Ҳошим Гадоев

• 10 майи соли 2017 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон ба ҳунарпеша ва коргардони Муассисаи давлатии Театри давлатии академии драмавии ба номи Абӯлқосим Лоҳутӣ Ҳошим Гадоев унвони фахрии «Арбоби ҳунари Тоҷикистон»-ро тақдим намуд.

Донистаниҳои ҷолиб

Ҳошим Гадо барои офариниши нақши Сӯҳроб дар театр дар адабиёти порсӣ, меъморӣ, пайкарнигорӣ, ториху фарҳанги асри Фирдавсӣ, тангашиносӣ ва тарроҳии пӯшок пажӯҳиш бурд ва варзишу бадансозӣ карду тану дасту бозуяшро обутоб дод. Ин ҳама сахткӯшии вай натиҷаи бисёр хубе ба бор овард — мунаққидон ин намоиш ва бозии ӯро чунон хуш пазируфтанд ки аз он замон то кунун филми «Рустам ва Сӯҳроб» яке аз беҳтарин филмҳои сохтаи замони шуравии Тоҷикистон ба шумор меравад.

Шаҳбонуи Эрон Фараҳ Паҳлавӣ, ҳамсари Шоҳи Эрон Муҳаммадризо Паҳлавӣ, аз бозии Ҳошим Гадо ва ҳамкоронаш дар намоишномаи «Рустам ва Сӯҳроб» дар Театри Лоҳутӣ чунон мутаасир гашта буд, ки гирён шуда ва беҳуш афтода буд.

Пайвандҳо

• СССР+Ҳошим Гадо, Замимаи махсуси СССР (10 май 2017).
• Хашим Гадоев дар www.kinopoisk.ru
• Хашим Гадоев дар www.kino-teatr.ru
• Мой Сухроб Хошима Гадоева