Абубакри Байҳақӣ

Абубакри Байҳақӣ
араб. أبو بكر أحمد البيهقي
Иттилооти инфиродӣ
Ном ба ҳангоми таваллуд:	Аҳмад ибни Ҳусайн ибни Алӣ ибни Мусои Байҳақӣ
Касб, шуғл:	муҳаддис, фақеҳ, олим
Таърихи таваллуд:	1 сентябр 994
Зодгоҳ:	Хуросон, Хилофати Аббосиён
Таърихи даргузашт:	9 апрел 1066 (71 сол)
Маҳалли даргузашт:	Нишопур, Эрон
Маҳалли дафн:	Сабзавор
Кишвар:	Хилофати Аббосиён
Эътиқод:	суннӣ, ислом ва ашъарӣ
Фарзандон:	Абуалии Байҳақӣ
Фаъолияти динӣ
Устодон:	Ибни Тоҳири Бағдодӣ, Абулфатҳи Умарӣ[d], Ҳокими Нишобурӣ, Ibn Furak[d], Абумуҳаммади Ҷувайнӣ, Суламии Нишопурӣ ва Абусаҳли Саълукӣ
Шогирдон:	Хоҷа Абдуллоҳ Ансорӣ, Абдулмалики Ҷувайнӣ ва Ibn Mandah Yaḥyá ibn ʻAbd al-Wahhāb[d]
Осор:	Феҳрист Sunan al-Kubra lil Behaqi[d], Al-I'tiqad wa al-Hidaya ila Sabil al-Rashad[d], al-Asmāʼ wa-al-ṣifāt[d], Shuab ul Iman[d], Dalāʼil al-Nubūwah wa-maʻrifat aḥwāl ṣāḥib al-sharīʻah[d], Q104704506?, Q19416617?, al-Ādāb lil-Bayhaqī[d] ва Kitāb al-zuhd al-kabīr[d]
Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:	Викианбор
Вироиши Викидода

Абубакр Аҳмад ибни Ҳусайни Байҳақӣ (ар. أبو بكر أحمد البيهقي‎, маъруф ба имом Байҳақӣ; 994, деҳаи Хусравгирд, Байҳақ — 1066, Нишопур) — муҳаддис ва фақеҳи барҷастаи шофеъии хуросонӣ, падари Абуалии Байҳақӣ.

Зиндагинома

Дар Исфароин, Тус, Ҳамадон, Нишопур, Рӯдбор, Бағдод, Кӯфа ва Макка такмили илм кардааст.

Осори боқимонда

Аз Байҳақӣ осори илмии арзишманди бисёре ба мерос мондааст, ки китобҳои «Сунани Кубро», «Сунани Суғро», «ал-Маориф», «Асмо ва сифот», «Далоили нубувват», «Одоб», «Тарғибу тарҳиб», «Аҳкому-л-Қуръон» аз ҷумлаи онҳоянд. Китобҳои Байҳақӣ бештар дар таъйиди мазҳаби имом Шофеӣ ва радди назароти уламои мазҳабҳои дигар навишта шудаанд.

Адабиёт

• Байҳақӣ Абубакр / А. Боқизода // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.