Абубакри Байҳақӣ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Абубакри Байҳақӣ
араб. أبو بكر أحمد البيهقي
Иттилооти инфиродӣ
Ном ба ҳангоми таваллуд: Аҳмад ибни Ҳусайн ибни Алӣ ибни Мусои Байҳақӣ
Касб, шуғл: муҳаддис, фақеҳ, олим
Таърихи таваллуд: 1 сентябр 994[1][2]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 9 апрел 1066[1][2] (71 сол)
Маҳалли даргузашт:
Маҳалли дафн:
Кишвар:
Эътиқод: суннӣ ва ислом
Фарзандон: Абуалии Байҳақӣ

Фаъолияти динӣ
Устодон: Ибни Тоҳири Бағдодӣ ва Абулфатҳи Умарӣ[d]
Шогирдон: Хоҷа Абдуллоҳ Ансорӣ ва Абдулмалики Ҷувайнӣ[3]
Осор:

Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:  Викианбор  
Вироиши Викидода

Абубакр Аҳмад ибни Ҳусайни Байҳақӣ (ар. أبو بكر أحمد البيهقي‎, маъруф ба имом Байҳақӣ; 994, деҳаи Хусравгирд, Байҳақ1066, Нишопур) — муҳаддис ва фақеҳи барҷастаи шофеъии хуросонӣ, падари Абуалии Байҳақӣ.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар Исфароин, Тус, Ҳамадон, Нишопур, Рӯдбор, Бағдод, Кӯфа ва Макка такмили илм кардааст.

Осори боқимонда[вироиш | вироиши манбаъ]

Аз Байҳақӣ осори илмии арзишманди бисёре ба мерос мондааст, ки китобҳои «Сунани Кубро», «Сунани Суғро», «ал-Маориф», «Асмо ва сифот», «Далоили нубувват», «Одоб», «Тарғибу тарҳиб», «Аҳкому-л-Қуръон» аз ҷумлаи онҳоянд. Китобҳои Байҳақӣ бештар дар таъйиди мазҳаби имом Шофеӣ ва радди назароти уламои мазҳабҳои дигар навишта шудаанд.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]