Доманакӯҳ
Зоҳир
Деҳа | |
Кишвар | Тоҷикистон |
---|---|
Вилоят | НТҶ |
Ноҳия | Лахш |
Ҷамоат | Деҳоти Сайлиобод |
Таърих ва ҷуғрофиё | |
Номҳои пешина | Сарғой, Саргой |
Аҳолӣ | |
Аҳолӣ | 422 тан (2017) |
Миллият | тоҷикон ва қирғизҳо |
Эътиқодот | мусулмонони ҳанафимазҳаб |
Забони расмӣ | тоҷикӣ |
Шиносаҳои ададӣ | |
Пешшумораи телефон | +992 3132 |
Нишонаи почта | 737450 |
|
Доманакӯҳ[1][2] (то моҳи марти 2022 — Сарғой) — деҳа дар ҷамоати деҳоти Сайлиободи ноҳияи Лахш. Аз Доманакӯҳ то маркази ҷамоат 23 км, то маркази ноҳия 73 км. Аҳолиаш 422 нафар (2017), тоҷикон ва қирғизҳо.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Садои мардум — нашрияи Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон — Қарори Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Оид ба иваз намудани номи баъзе воҳидҳои маъмурию ҳудудӣ ва маҳалҳои аҳолинишини ноҳияи Лахш (ru-RU). 14 сентябри 2022 санҷида шуд.
- ↑ Sputnik Тоҷикистон. Тағйири беш аз 40 ҷойном дар Лахш(тоҷ.). Sputnik Тоҷикистон (20220322T1137+0500). 14 сентябри 2022 санҷида шуд.
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]- Тақсимоти маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон — Д.: СИЭМТ, 2017. — 580 с. — ISBN 978-99947-33-68-2