Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ
| Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ | |
|---|---|
| араб. ар. محمد بن جرير الطبري | |
 | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Ном ба ҳангоми таваллуд: | Муҳаммад ибни Ҷарир ибни Язид ибни Касири Табарӣ |
| Касб, шуғл: | муаррих, файласуф, фақеҳ, нависанда, шоир |
| Таърихи таваллуд: | на пештар аз 838 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 923[2][3][4] |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Маҳалли дафн: | |
| Кишвар: | |
| Миллат: | форс |
| Эътиқод: | ислом, суннӣ ва Jariri[d] |
| Самти фаъолият: | илоҳиётшиносии исломӣ[d] ва тафсир |
| Шогирдон: | Абубакр Қаффоли Шошӣ[d] |
| Осор: |
Феҳрист
|
Иттилооти иловагӣ |
|
| Лоиҳаҳои алоқаманд: |
 Викианбор |
 Вироиши Викидода | |
Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ (Муҳаммад ибни Ҷарир ибни Язид ибни Касири Табарӣ; ар. محمد بن جرير الطبري; — 839, Табаристон — 923, Бағдод) — яке аз аввалин шахсиятҳои машҳури форс ва таърихшиносӣ форсу машриқзамин буд. Дар ҷаҳон ӯро ҳамчунин бо номи Табарӣ мешиносанд.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ соли 838 дар шаҳри Бағдод, ки он замон пойтахти Халифати Араб буд, таваллуд шудааст. Ӯ соли 923 аз дунё чашм пушидааст.
Саҳми Табарӣ[вироиш | вироиши манбаъ]
Саҳми Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ дар тафсири Қуръон ва қонунҳои ислом, яъне Шариъат бузӯрг аст ва ӯро то ҳол уламои исломии (классик) мешуморанд. Тамоми китобҳояш бо забони арабӣ нависта шудааст. Китобҳои машҳури Табарӣ — Таърихи Табарӣ ва Таърихи пайғамбарон ва шоҳон бо забони арабӣ «Таъриху-р-русули ва-л-мулук » ном дорад, маъмул аст. Табарӣ ин китобро соли 914 ба итмом расондааст. Китоб аз ҳама пурратарин дастнависи асримиёнагӣ ба ҳисоб меравад ва зиёда аз 30000 варақро дарбар мегирад.
Ҳамчунин нигаред[вироиш | вироиши манбаъ]
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ Encyclopædia Britannica (ингл.)
- ↑ Encyclopædia Universalis (фр.) — Encyclopædia Britannica.
- ↑ Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Абуҷаъфар Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ. Таъриху-р-русули ва-л-мулук (тарҷума аз арабӣ, мутарҷим Абулқосими Поянда). Бо таҳрири умумии Нурмуҳаммад Амиршоҳӣ. Китоби 1 (ҷилдҳои 1, 2 ва аввали ҷилди 3). – Душанбе: СИ ЭМТ, 2014. – 756 с.
Пайвандҳо[вироиш | вироиши манбаъ]
|
Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кумак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |
- Шахсиятҳо аз рӯи алифбо
- Ашхосе, ки таърихи таваллудашон оварда нашудааст
- Даргузаштагони соли 923
- Википедия:Саҳифаҳо бо занҷираи ҷуғрофии гуногунмаъно
- Википедия:Статьи со ссылками на элементы Викиданных без русской подписи
- Шахсиятҳои исломӣ аз рӯи алифбо
- Таърихи Тоҷикистон
- Муаррихони форсу тоҷик
- Мақолаҳои хурд дар бораи одамон
- Мақолаҳои хурд, ниёзманди аниқсозии шаблон