Олег Вялов

Олег Вялов
Таърихи таваллуд	23 январ 1904(1904-01-23)
Зодгоҳ	Тошканд, Русияи подшоҳӣ
Таърихи даргузашт	1 июл 1988(1988-07-01) (84 сол)
Маҳалли даргузашт	Лвив, ҶШС Украина, ИҶШС
Кишвар	Русияи подшоҳӣ  ИҶШС
Фазои илмӣ	заминшиносӣ ва paleontology[d]
Ҷойҳои кор	Донишгоҳи Лвиф[d] Q12074571?
Дараҷаи илмӣ:	доктори илмҳои геологӣ ва минералӣ[d]
Алма-матер	факултети физикаву матетмаикаи Донишгоҳи Санкт-Петербург[d]
Ҷоизаҳо
Имзо
Парвандаҳо дар Викианбор

Оле́г Степа́нович Вя́лов (23 январи 1904, Тошканд — 1 июли 1988, Лвив, Украина) — заминшиноси шӯравӣ, академики АИ ҶШС Украина (1948), доктори илмҳои геологию минералогия (1937), профессор (1941).

Зиндагинома

Хатмкардаи Донишгоҳи Ленинград (1928). Солҳои 1927-33 ходими Кумитаи геология (баъдтар Институти умумииттифоқии таҳқиқоти илмии геология) ва 1933-48 роҳбари Институти умумииттифоқии таҳқиқоти илмии нафту иктишофи геологӣ буд. Дар Қафқоз, Устюрт, Фарғона, депрессияи Тоҷикистон ва қисмҳои дигари Осиёи Марказӣ, Камчатка, баъдтар дар Карпат таҳқиқоти экспедитсионӣ анҷом додааст. Олег Вялов иштирокчии нахустин экспедитсияи АИ ИҶШС дар Арктика буд (1955-56). Дар бахши геологияи минтақавӣ, палеонтология, стратиграфия, тектоника, гидрология, оид ба муаммоҳои ҳудудҳои ҷудогона (мас., Фарғона, депрессияи Бухоро, Карпат, Син-Сзян) ҷиҳати мавҷуд будани нафт 390 асари илмӣ навиштааст. Олег Вялов дар давраи ҶБВ (1941-45) дар Осиёи Миёна, аз ҷумла водии Фарғона таҳқиқот карда, бо роҳбарии вай харитаи умумии Фарғона оид ба сохти геологӣ ва ноҳияҳои нафтдори Осиёи Миёна таҳия гаштааст. Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳнишастҳо, давраҳои палеогену неогенро омӯхта, тарҳи палеогениро тартиб додааст.

Ҷоизаҳо

Олег Вялов узви фахрии бисёр ҷамъиятҳои илмии шӯравӣ ва хориҷӣ буд. Барои таҳқиқоти геологии ноҳияҳои нафтдори Фарғона бо Мукофоти давлатии ИҶШС (1947), орденҳои Ленин, «Нишони Фахрӣ» ва якчанд медал сарфароз гардидааст.

Осор

• Следы жизнедеятельности организмов и их палеонтологическое значение. Киев, 1966.

Адабиёт

• Биографический словарь деятелей естествознания и техники. Т. 1. М., 1958.

Сарчашма

• Вялов Олег Степанович // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.