Jump to content

Сайдулло Хайруллоев

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Сайдулло Хайруллоев
Хайруллоев Сайдулло Хайруллоевич
27 марти 2000 — 24 феврали 2010
Ҷонишин Шукурҷон Зуҳуров

Таваллуд 10 август 1945(1945-08-10) (79 сол)
Таҳсилот
Эътиқод Ислом
Ҷоизаҳо Ордени «Нишони Фахрӣ» Ордени Байрақи Сурхи Меҳнат Дорандаи ордени Исмоили Сомонӣ

Хайруллоев Сайдулло (Хайруллоев Сайдулло Хайруллоевич; тав. 10 августи 1945, деҳаи Муллобадал, ноҳияи Ғарм, вилояти Ғарм, ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС) — ходими давлатӣ ва сиёсии тоҷик. Вакили Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон даъвати якум (1995—2000) ва пас аз тақсимоти парлумон ба ду палата — вакил ва нахустин Раиси Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон(2000—2010)[1][2]. Узви Маҷлиси Миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (аз соли 2010)[3]. Корманди шоистаи Тоҷикистон (1998).

Зиндагинома

[вироиш | вироиши манбаъ]

Сайдулло Хайруллоев 10 августи соли 1945 дар деҳаи Муллобадали ноҳияи Ғарм таваллуд шудааст. Факултети гидромелиоратсияи Институти хоҷагии қишлоқи Тоҷикистонро соли 1969 хатм кардааст.

Фаъолияти корӣ

[вироиш | вироиши манбаъ]

Аз соли 1969 то соли 1971 — сармуҳандиси Раёсати системаи обёрии ноҳияи Ғарм, сардори Раёсати силсилаи обёрии Вазорати мелиоратсия ва хоҷагии оби ҶШС Тоҷикистон.

Аз соли 1971 то соли 1972 — сардори Колоннаи механиконидаи № 21 трести «Душанбесоз»-и ноҳияи Ҷиргатол.

Аз соли 1972 то соли 1975 — сардори Колоннаи механиконидаи № 23 трести «Душанбеобсоз»-и ноҳияи Ғарм.

Аз соли 1975 то соли 1977 — муовини раиси Комиҷроияи Шӯрои вакилони халқ, раиси комиссияи плании Комиҷроияи Шӯрои вакилони халқи ноҳияи Ғарм.

Аз соли 1977 то соли 1979 — шунавандаи Мактаби олии ҳизбии Тошканд.

Аз соли 1979 то соли 1985 — раиси Комиҷроияи Шӯрои вакилони халқи ноҳияи Ғарм.

Аз соли 1985 то соли 1988 — котиби якуми Кумитаи Ҳизби коммунистии ноҳияи Совет.

Аз соли 1988 то соли 1990 — котиби Кумитаи Ҳизби коммунистии вилояти Хатлон.

Аз соли 1990 то соли 1991 — раиси Комиҷроияи Шӯрои вакилони халқи вилояти Қӯрғонтеппа.

Дар ҳайати ҳукумат

[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар давраи аз соли 1991 то 2000-ум дар ҳайати ҳукумати ҶШС Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Тоҷикистон кор кардааст:

Аз соли 1991 то соли 1992 — Муовини сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон (1991-92).

Аз соли 1992 то соли 1994 — Вазири ҳифзи табиат ва муҳити зисти Ҷумҳурии Тоҷикистон[4].

Аз соли 1994 то соли 1995 — раиси ноҳияи Ғарм.

Аз соли 1995 то соли 1998 — раиси Кумитаи металлҳои қиматбаҳо ва сангҳои қиматбаҳои назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон.

Аз соли 1998 то соли 2000 — раиси Кумитаи захираҳои замин ва заминсозии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон.

Аз соли 2000 то соли 2010 — Раиси Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон.

Аз соли 2010 — узви Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон — раиси Комиссияи назорати Дастур

Аз соли 2010 — Раиси Ҷамъияти дӯстӣ ва робитаҳои фарҳангии Тоҷикистон бо кишварҳои хориҷӣ.

Ҷоизаву медалҳо

[вироиш | вироиши манбаъ]
  1. Ордени «Нишони Фахрӣ» (1981)
  2. Ордени «Байрақи Сурхи Меҳнат» (1989)
  3. Ордени «Исмоили Сомонӣ» дараҷаи I (2006)
  4. Ордени «Шараф»-и Ҷумҳурии Исломии Афғонистон (1989)
  5. Ордени «Содружество»-и Ассамблеяи байнипарламентии ИДМ (2002)
  1. Медали «20-солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» (2011)
  2. Медали тилои «Барои таҳкими сулҳ ва ризоияти байни халқҳо»-и Федератсияи байналмилалии сулҳ ва ризоият (2011)
  3. Медали тилои «Сулҳ»-и байнипарлумонии ИДМ (2012)
  4. Медали ҷашнии «10-солагии Парламенти Ҷумҳурии Қазоқистон» (2006)
  5. Медали ҷашнии «10-солагии Агенти назорати маводи нашъаовари назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон» (2009)
  6. Медали ҷашнии «85-солагии миллитсияи Тоҷикистон» (2010)
  7. Медали ҷашнии «15-солагии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон» (2008)
  8. Медали «15-летия Совета Федерации» (2008)
  9. Медали «В память 300-летия Санкт-Петербурга» (2003)
  • Унвони «Корманди шоистаи Тоҷикистон» (1998)
  • «Интихоби замон» (Душанбе — 2002).
  • «Башорати қонун» (Душанбе — 2003).
  • «Асри қонун» (Маҷмӯаи гузоришҳо, мусоҳибаҳо ва мақолаҳо), (Душанбе — 2005).
  • «Нахсутраиси Маҷлиси намояндагон» (Душанбе — 2008).
  • «Дипломатияи парлумонӣ» (Душанбе — 2010).
  • «Мақоми олии қонун» (Душанбе — 2010).
  • «Сайдулло Хайруллоев» (Зиндагинома, Душанбе −2012).
  • «Абармарди миллат» (Зиндагиномаи Сайдулло Хайруллоев, Душанбе — 2015).

Ҳамчунин бо мусоидати Сайдулло Хайруллоев китобу маҷаллаҳои зерин нашр шудаанд:

  • «Вакилони халқ» 1938—2010 (ҳолномаи мухтасар, Душанбе — 2006).
  • «Биё, то ҷаҳонро ба бад наспарем …» (Душанбе — 2011).
  • «Сухане чанд, аз робитаҳои ду сарзамини тамаддунофар» (Бахшида ба бист соли робитаҳо байни Ҷумњурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Халқии Хитой", Душанбе — 2012).
  • Маводи Конференсияи илмии «Ҷалолуддин Балхии Румӣ ва фарҳанги сулҳофаринӣ» (Душанбе — 30 сентябри соли 2013).
  • «Ҳафт суфраи Наврӯз», (Маҷмӯаи ашъор ва тасвирҳо, Душанбе — 2014).
  • «Единство многообразия: Шагнув из времени во времена», (поэтический сборник, Душанбе — 2015).