Султон
Султон (ар. سلطان аз ором. שולטנא šulṭānā — қудрат) — баландтарин унвони ҳоким дар давлатҳои исломӣ, дорои якчанд маъноҳои таърихӣ. Агар давлатро султон идора кунад, пас ба ҷои калимаи давлат калимаи Салтанат истифода мешавад.
Этимология
[вироиш | вироиши манбаъ]Дар Қуръон калимаи "султон" мафҳуми абстрактии қудратро ифода мекунад; ин маънои асрҳои аввали исломро дошт. Баъдтар, ин мафҳум баръакси имом, мақомоти динӣ, намояндаи ягонаи қудрати дунявиро нишон додан гирифт. Ба ин маъно ин калимаро, аз афташ, аввалин бор Муҳаммад Табарӣ дар робита ба Муваффақ, бародари халифаи Ал-Мутаммид (достон дар бораи рӯйдодҳои с. 262 /875-876) истифода бурдааст.
Таърихан ба унвони Аврупо - Император мувофиқат мекунад (мисол, Салтанати Усмонӣ Империяи Усмонӣ), қудрати як ҳокимро — болои якчанд давлат ифода мекунад.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]
Дар нусхаи забонии дигар мақолаи пурратар аст: Султан(рус.).
Шумо метавонед мақоларо бо иловаи тарҷума муфассалтар кунед ва ба лоиҳа кӯмак кунед. Дар ҳамин ҳол, бинобар риояи қоидаҳои нашр, шаблони {{Мақолаи тарҷумашуда}}-ро дар саҳифаи баҳс ишора кунед, ё пайвандро ба саҳифаи манбаъ (сарчашма) дар шарҳи вироиш нишон диҳед. |