Jump to content

Афюнқараҳисор

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Афюнқараҳисор
тур. Afyonkarahisar
Кишвар  [[|]]
Таърих ва ҷуғрофиё
Баландӣ
1 021 ± 1 м
Вақти минтақавӣ UTC+03:00 ва UTC+02:00
Аҳолӣ
Аҳолӣ
  • 299 673 тан (2018)
Шиносаҳои ададӣ
Нишонаи почта 03[1] ва 03140[2]
Коди мошинҳо 03
Вебгоҳи расмӣ(тур.)
Афюнқараҳисор дар харита
 Парвандаҳо дар Викианбор

Афюнқараҳисор [3] ( тур. Afyonkarahisar ) - як шаҳр ва ноҳия дар ғарби Туркия, маркази маъмурии Вилояти Афюнқараҳисор. Аҳолӣ 128516 нафар мебошад ( 2000).

Таърихи шаҳр

[вироиш | вироиши манбаъ]
Осиёи Хурд дар садаи XV

Аввалин ёдрасии он ба давраҳои салтанати хеттии Артсав рост меояд (нимаи II ҳазорсолаи пеш аз милод ). Баъдтар, шаҳр ба зери ҳокимяти давлатҳои Фригия, Лидия, ворисони Искандари Мақдунӣ, Румиён ва Византия дохил буд, ки ҳукмрон буданд. Дар ин айём, шаҳрро Акроин меномиданд [4]. Соли 739 яке аз лашкари ишғолгари араб дар ин ҷо аз ҷониби византиён таҳти роҳбарии подшоҳ Лео Исаур ва писари ӯ Константин нобуд карда шуд. Дар аввали асри XIII он қисми Султоноти Кони буд. Дар қалъа маҳаллӣ Салҷуқиён хазинаашонро нигоҳ медоштанд ва ба ин хотир шаҳр номи «Ҳисори Давлет» (қалъаи Ҳоким) номида шудааст. Шаҳр ба мақомоти Усмонӣ гузашт, ки аввал онро "Қараҳисор-Соҳиб" (шаҳри Қалъаи Сиёҳ) номидаанд, қалъаи Салҷуқиёни аз санги сиёҳ сохташударо, ки 235 метр аз шаҳр баландтар аст ба иноабат гирифта.

Дар соли 1912 инҷо туркҳо - 75,406 нафар, арманиҳо - 4,812 нафар, юнониҳо - 1200 нафар зиндагӣ мекарданд.[5]

Соли 1921 яке аз муҳорибаҳои ҷанги Юнон-Туркия дар ин ҷо баргузор шуд.

Шаҳр номи нави Афион (ба забони туркӣ, афюн ) барои он гирифта шудааст, ки дар наздикии он кӯкнори афюнро парвариш мекунанд, ки барои омодасозии доруворӣ зарур аст.

  • afyon.bel.tr — вебгоҳи расмии Афюнқараҳисор - сайти расмии Afyonkarahisara
  1. https://web.archive.org/web/20200903063213/https://postakodu.ptt.gov.tr/
  2. http://postakodu.ptt.gov.tr/
  3. Турция, Кипр // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 2009 г. ; гл. ред. Г. В. Поздняк. — М. : ПКО «Картография» : Оникс, 2010. — С. 117. — ISBN 978-5-85120-295-7 (Картография). — ISBN 978-5-488-02609-4 (Оникс).
  4. Studies in the Byzantine Monetary Economy c.300–1450 - Michael F. Hendy - Google Books
  5. George Sotiriadis, An Ethnological Map Illustrating Hellenism in the Balkan Peninsula and Asia Minor, 1918