Шаҳринав
Зоҳир
Деҳа | |
Кишвар | Тоҷикистон |
---|---|
Вилоят | НТҶ |
Ноҳия | Шаҳринав |
Ҷамоат | Деҳоти Шаҳринав |
Таърих ва ҷуғрофиё | |
Номҳои пешина | Чептура |
Аҳолӣ | |
Аҳолӣ | 8851 тан (2017) |
Миллият | тоҷикон, |
Эътиқодот | мусулмонони ҳанафимазҳаб |
Забони расмӣ | тоҷикӣ |
Пешшумораи телефон | +992 3155 |
|
Шаҳринав (то 1932 – Чептура, Чиптура[1]) — деҳа ва маркази ҷамоати деҳоти Шаҳринав, маркази маъмурии ноҳияи Шаҳринави Ҷумҳурии Тоҷикистон. Аҳолиаш 8851 нафар (2017), тоҷикон.
Мардум
[вироиш | вироиши манбаъ]Сол | 2010[2] |
Аҳолӣ, ҳазор наф. |
7,4 |
Таърих
[вироиш | вироиши манбаъ]Дуртар аз деҳа теппақалъаи начандон бузурге ҷойгир аст. Масоҳати он 360 га, дарозии девор ба 7 км мерасад[3].
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 130. О переименовании одноимённых районов, центров и почтово-телеграфных учреждений на территории УССР, УЗССР, ТуркССР и ТаджССР | Проект «Исторические Материалы». istmat.org. 16 Декабри 2022 санҷида шуд.
- ↑ Wayback Machine. web.archive.org (11 октябри 2017). 23 Декабри 2022 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 11 октябри 2017.
- ↑ Гафуров Б. Г. Таджики. Древнейшая, древняя и средневековая история. Т. 1. — Душанбе, 1989 — стр. 198.
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]- Феҳристи номи маҳалҳои Тоҷикистон — Д.: СИЭМТ, 2013. — 332 с. — ISBN 978-99947-33-54-5