Шӯрбо

Шӯрбо (форсӣ: شوربا) хӯроки обакӣ, ки аз гӯшт, сабзавот ва нахӯд пухта мешавад.

Ба як табақи чӯбӣ шӯрбо меоварданд, аснофи буқулот дар он андохта. Аҳмади Дониш

Шӯрбо яке аз хӯрокҳои хеле пурғизо ва писандидаи мардуми тоҷик аст.

• Тарзи тайёр кардани шӯрбо ду навъ аст: хомшӯрбо ё обҷӯшон ва шӯрбои тагҷаз. Бештар аз 20 навъи шӯрбо (вобаста ба масолеҳаш) - шалғамшӯрбо, нахӯдшӯрбо, дӯлмашӯрбо, шилхашӯрбо, карамшӯрбо ва ғайра мавҷуд аст.

Навъҳои шӯрбо

Навъҳои шӯрбо гуногунанд, ки аз як қисми танҳо номашон боқӣ мондаанд. Қисме дигари шӯрбоҳо то ба имрӯз дар тоҷикони манотиқи гуногуни Осиёи Марказӣ маъмул мебошанд. Номи шӯрбоҳои маъмулӣ инҳоянд:

• Хомшӯрбо,
• Нахӯдшӯрбо,
• Лӯбиёшӯрбо,
• Каллапочашӯрбо,
• Шӯрбои тагҷаз,
• Гулкарамшӯрбо,
• Кадушӯрбо,
• Ғелакшӯрбо,
• Моҳишӯрбо ва ғайра.

Чи тавре ки аз номи шӯрбоҳо бармеояд, мардум номи онҳоро вобаста ба масолеҳаш (масалан, Нахӯдшӯрбо ё Каллапочашӯрбо) ва баъзан аз рӯйи тарзи пухтупаз (Хомшӯрбо) ё обҷӯшон ва Шӯрбои тагҷаз муносиб донистаанд.

Дӯлма як навъи таоми монанд ба шурбо аст. Вобаста ба масолеҳ дӯлмаҳо чанд хел мешаванд: карамдӯлма, қаламфурдӯлма, чарбудӯлма, бодинҷондӯлма ва ғайра.

• Дӯлмашӯрбо,
• Бодинҷондӯлма,
• Чарбудӯлма,
• Карамдӯлма

Адабиёт

• Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 2 П–Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. Ҷ. 2. – М: Советская Энциклопедия, 1969, - c. 609.
• Шовалиева М. История кулинарной культуры таджикского народа. – Душанбе: Дониш, 2015.