Ҳамад бин Халифа Оли Танӣ

Ҳамад бин Халифа Оли Танӣ
Ҳамад бин Халифа Оли Танӣ
	ар. حمد بن خليفة آل ثاني‎
Emir of the State of Qatar[d]
	26 июн 1995 — 25 июн 2013
Пешгузашта	Халифа бин Ҳамад Оли Танӣ
Ҷонишин	Тамим бин Ҳамад Оли Танӣ
Таваллуд	1 январ 1952 (72 сол); Доҳа, Қатар;
Дудмон	House of Thani[d]
Падар	Халифа бин Ҳамад Оли Танӣ
Ҳамсар	Moza bint Nasser Al Missned[d]
Фарзандон	Mishaal bin Hamad bin Khalifa Al Thani[d], Khalid bin Hamad Al Thani[d], Joaan bin Hamad bin Khalifa Al Thani[d], Jasim bin Hamad bin Khalifa Al Thani[d], Al-Mayassa bint Hamad Al-Thani[d], Тамим бин Ҳамад Оли Танӣ, Maha bint Hamad bin Khalifa Al Thani[d], Khalifa bin Hamad bin Khalifa Al Thani[d], Hind bint Hamad bin Khalifa Al-Thani[d], Mohammed bin Hamad bin Khalifa Al Thani[d], Abdullah bin Hamad bin Khalifa Al Thani[d] ва Thani bin Hamad Al Thani[d]
Таҳсилот	Академияи низомии салтанатии Сандҳурст[d];
Эътиқод	ислом
Ҷоизаҳо	; ; Grand Cross with Collar of the Order of the Sun of Peru[d] (2013) ; "Gjergj Kastrioti Skënderbeu" Decoration[d]
Рутба	генерал-майор
	Парвандаҳо дар Викианбор

Шайх Ҳамад бин Халифа Оли Сонӣ ( ар. حمد بن خليفة آل ثاني‎ 1 январ 1952 (1952-01-01), Доҳа, Қатар ) - Амири Қатар аз 27 июни соли 1995 (пас аз сарнагунии падараш Халифа бин Ҳамад Оли Танӣ (1972–1995), ки дар Швейтсария дар таътил буд) то 25 июни соли 2013.

Вай таҳсилро дар Қатар оғоз карда, моҳи июли соли 1971 Академияи ҳарбии шоҳона дар Сандҳерст ( Бритониё ) -ро хатм карда, дар артиши Қатар хидмат кардааст. Аз 31 май соли 1977 — вориси тахт ва вазири мудофиа барои нав кардани армия кори зиёдеро анчом дод. Вай инчунин ба тарбияи варзишии ҷавонон масъул буд. Дар дастгирии варзиш фаъолона иштирок мекунад. 27 июни соли 1995 дар натиҷаи табаддулоти бехун падарашро сарнагун карда, ба сари қудрат омад. Саломатии бад дорад, аз диабети қанд азият мекашад, ҷарроҳӣ шудааст. Дар соли 1997 Қатар аввалин кишваре дар минтақа шуд, ки ба занон ҳуқуқи овоздиҳӣ додааст. Дар соли 1996 дар пайдоиши шабакаи телевизионии Ал-Ҷазира саҳм гузоштааст.

Солҳои аввал ва таҳсилот

Соли 1971 амири ояндаи Қатар Академияи ҳарбии шоҳона дар Сандҳерст ( Бритониёи Кабир ) -ро хатм кард. Пас аз хатми академия бо рутбаи подполковник дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Қатар хизматро оғоз намуда, фармондеҳии баталёни 1-уми механиконидашудаи пиёдагардон (аз он вақт инҷониб баталён Ҳамад ном дорад) буд. Баъдан ба ӯ рутбаи генерал-майор дода шуд ва фармондеҳи нерӯҳои мусаллаҳи Қатар шуд. Дар ин солҳо ӯ масъулияти гузаронидани ислоҳоти низомии Қатарро ба ӯҳда дошт, ки дар натиҷа шумораи қувваҳои мусаллаҳ афзоиш ёфта, воҳидҳои нав таъсис дода шуданд, техникаҳои нав харида шуданд, омодагии кадрҳо беҳтар гардид.

Тасарруфи ҳокимият

Аз миёнаи солхои 80-ум. Ҳамад раиси Госплани Қатар шуд, ки барои рушди иқтисодиёти кишвар масъул буд. Аз соли 1992 падараш ба Ҳамад дар идораи Қатар қудрати бештаре додааст, аз ҷумла қудрат дар рушди маҷмааи нафту гази ин кишвар. Дар соли 1995, бо дастгирии аъзои дигари хонавода, дар ҳоле ки падараш дар Швейтсария дар як сафари корӣ буд, Ҳамад сарвари олии давлати Қатар шуд. Аз соли 1995 то 2004 падараш дар муҳоҷират дар Фаронса зиндагӣ мекард ва танҳо дар соли 2004 ба Ватан баргашт.

Амири Қатар

Ҳукмронии Ҳамад бин Халифа Оли Сонӣ барои Қатар давраи ислоҳот ва навсозӣ буд. Пеш аз ҳама, маҷмааи нафту гази Қатар аз ҳисоби ҷалби сармояи хориҷӣ аз ҷумлаи бузургтарин ширкатҳои ҷаҳон: ExxonMobil, Shell, Total ва ғайра барои рушд такони нав гирифт. Дар натиҷа, Қатар ба як тавлидкунанда ва содиркунандаи гази моеъ табдил ёфт.

Амири Қатар бо фармони худ шабакаи хабарии Ал-Ҷазираро таъсис дод.

Дар байни хукмронони араб, бо вучуди он ки ҳокимияти мутлақро нигоҳ медошт, яке аз пешвоёни тараққипарвар хисоб карда мешавад. Барномаҳои башардӯстона ва хайрия таҳти роҳбарии зани дуюми амир — Моза шӯҳрати калон пайдо кардаанд.

24 июни соли 2013 ӯ эълон кард, ки қудратро дар аморат ба писараш, валиаҳд Тамим бин Ҳамад Оли Танӣ ^[3] интиқол медиҳад. 25 июни соли 2013 дар як паёми телевизионӣ ӯ ба нафақа баромаданашро эълон кард ^[4] .

Кӯшишҳои сӯиқасд

Бино ба гузоришҳои расонаҳои арабӣ ва эронӣ, амири Қатар Ҳамад бин Халифа Оли Сонӣ дар авоили сентябри соли 2011 аз сӯиқасд ба ҷони худ фирор кардааст.^[5]

Мукофотҳо

Мукофотҳои Қатар

Кишвар	сана	Мукофот
Қатар	25 июни 2013 —	ҷоизадори занҷир	Ордени Истиқлолият
Қатар	27 июни 1995 - 25 июни 2013	сохибихтиёр	Ордени Истиқлолият
Қатар	25 июни 2013 —	ҷоизадори занҷир	Ордени «Нишони шоиста».
Қатар	27 июни 1995 - 25 июни 2013	сохибихтиёр

Мукофотҳои кишварҳои хориҷӣ

Кишвар	Сана	Мукофот		Қайдҳо
Кувайт	—	Кавалер орденской цепи Мубарака Великого
Малайзия	—	Кавалер ордена Короны Королевства		DMN
Миср	1976 —	Кавалер орденской цепи Нила
Арабистони Саудӣ	1976 —	Кавалер 1 класса ордена Абдель-Азиза аль-Сауда
Венесуэла	1977 —	Кавалер 1 класса ордена Франсиско Миранды
Лубнон	1986 —	Кавалер Большой ленты ордена Заслуг
Урдун	1995 —	Кавалер орденской цепи Хусейна ибн Али
Умон	1995 —	Кавалер 1 класса	военного ордена Омана
Умон	1975 — 1995	Кавалер 2 класса	военного ордена Омана
Тунис	1997 —	Кавалер Большой ленты ордена 7 ноября 1987
Подшоҳии Муттаҳида	22 июли 1997 —	Почётный кавалер Большого креста	наиболее выдающегося ордена Святых Михаила и Георгия	GCMG
Подшоҳии Муттаҳида	21 феврали 1979 — 22 июли 1997	Почётный Рыцарь-командор	наиболее выдающегося ордена Святых Михаила и Георгия	KCMG
Фаронса	2 июни 1998 —	Кавалер Большого креста	ордена Почётного легиона
Фаронса	1980 — 2 июни 1998	Гранд-офицер	ордена Почётного легиона
Сенегал	11 июни 1998 —	Кавалер Большого креста ордена Льва
Покистон	6 апрели 1999 —	Кавалер ордена «Нишан-е-Пакистан»		NPk
Олмон	27 майи 1999 —	Кавалер Большого креста особого класса ордена «За заслуги перед Федеративной Республикой Германия»
Лубнон	8 августи 1999 —	Кавалер Большой ленты Национального ордена Кедра
Руминия	24 октябри 1999 —	Кавалер цепи ордена Звезды Румынии
Итолиё	26 апрели 2000 —	Кавалер Большого креста декорированного лентой ордена «За заслуги перед Итальянской Республикой»
Яман	5 августи 2000 —	Кавалер ордена Республики 1 класса
Куба	14 сентября 2000 —	Кавалер Национального ордена Хосе Марти
Қазоқистон	10 декабри 2001^[6] —	Кавалер ордена «Достык» 1 степени
Марокаш	2002 —	Кавалер специального класса	ордена Мухамадийя
Марокаш	1981 — 2002	Кавалер 1 класса	ордена Мухамадийя
Кот-д'Ивуар	2002 —	Кавалер цепи Национального ордена Республики Кот-д’Ивуар
Финляндия	22 апрели 2007 —	Кавалер цепи ордена Белой розы
Юнон	20 июня 2007 —	Кавалер Большого креста ордена Спасителя
Булғористон	7 ноябри 2007 —	Кавалер ордена Стара Планина с лентой
Ҷумҳурии Доминикана	5 ноябри 2008 —	Кавалер Большого креста с Золотой звездой ордена За заслуги Санчеса, Дуарте и Меллы
Хорватия	7 апрели 2009 —	Кавалер Большого ордена Короля Томислава с лентой и большой утренней Звездой
Сингапур	16 марти 2009 —	Кавалер 1 класса ордена Темасека		DUT1
Португалия	20 апрели 2009 —	Кавалер Большой цепи ордена Инфанта дона Энрике		GColIH
Малта	26 августи 2009 —	Почётный Компаньон Почёта с орденской цепью		K.U.O.M.
Австрия	2010 —	Кавалер Большой звезды Почёта «За заслуги перед Австрийской Республикой»
Венесуэла	23 январи 2010 —	Кавалер 1 класса ордена Освободителя
Подшоҳии Муттаҳида	26 октябри 2010 —	Почётный Кавалер Большого креста Почётнейшего ордена Бани		GCB
Мақдуния	2011 —	Кавалер ордена «8 сентября»
Нидерланд	9 марти 2011 —	Кавалер Большого креста ордена Нидерландского льва
Испания	20 апрели 2011 —	Кавалер орденской цепи Изабеллы Католической
Албания	18 октябри 2011 —	Кавалер ордена Скандерберга
Филиппин	11 апрели 2012 —	Кавалер цепи ордена Лакандула
Украина	23 ноябри 2012 —	Кавалер ордена князя Ярослава Мудрого 1 класса
Украина	30 ноябри 2012 —	Отличие «Именное огнестрельное оружие»
Перу	2013 —	Кавалер Большого креста ордена Солнца Перу
Албания	2015 —	Кавалер ордена Государственного флага

Эзоҳ

↑ ^1.0 ^1.1 Store norske leksikon (норв.) — 1978. — ISSN 2464-1480
↑ ^2.0 ^2.1 Munzinger Personen (нем.)
↑ Эмир Катара объявил о передаче власти своему сыну
↑ Эмир Катара ушел на покой, передав власть сыну
↑ СМИ: На эмира Катара совершено покушение, он ранен(пайванди дастнорас — таърих). РосБизнесКонсалтинг (5 сентябри 2011). 17 апрели 2012 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 26 феврали 2013.
↑ Указ Президента РК от 10.12.2001 № 737(пайванди дастнорас — таърих). 9 ноябри 2015 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 12 сентябри 2017.

Пайвандҳо

Виктор Янукович ва Шайх Ҳамад бин Халифа Оли Сонӣ табодули ҷоизаҳои давлатӣ // Сомонаи расмии президенти Украина, 27.11.2012
Хамад бен Халифа аль-Тани - мақола дар

[_6d43a97b5bdb3a1b-1] 1.0 ^1.1 Store norske leksikon (норв.) — 1978. — ISSN 2464-1480

[_76bfe91df57bba49-2] 2.0 ^2.1 Munzinger Personen (нем.)

[3] Эмир Катара объявил о передаче власти своему сыну

[4] Эмир Катара ушел на покой, передав власть сыну

[5] СМИ: На эмира Катара совершено покушение, он ранен(пайванди дастнорас — таърих). РосБизнесКонсалтинг (5 сентябри 2011). 17 апрели 2012 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 26 феврали 2013.

[6] Указ Президента РК от 10.12.2001 № 737(пайванди дастнорас — таърих). 9 ноябри 2015 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 12 сентябри 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Амирони Қатар
Ҳокимон	Муҳаммад бин Танӣ (1851–1878) Ҷосим бин Муҳаммад Танӣ (1878–1913) Абдуллоҳ бин Ҷосим Танӣ (1913–1949) Алӣ бин Абдуллоҳ Танӣ (1949–1960)
Амирон	Аҳмад бин Алӣ Оли Танӣ (1960–1972) Халифа бин Ҳамад Оли Танӣ (1972–1995) Ҳамад бин Халифа Оли Танӣ (1995–2013) Тамим бин Ҳамад Оли Танӣ (2013–)
Амири давлати Қатар