Сураи Аш Шуъаро
(Тағйири масир аз Аш Шуъаро)
| Сура — | |
|---|---|
| Маънои ном | Шоирон |
| Гурӯҳбандӣ | Маккӣ |
| Тартиби нозил | 47 |
| Омор | |
| Рақами сура | 26 |
| Шумораи оятҳо | 227 |
| Ҷузъ | 19 |
| Ҳизб | 37 |
| Шумораи рукӯъ | 11 |
| Шумораи калима | 1297 |
| Шумораи ҳарф | 5522 |
| Сураи гузашта | Сураи Ал Фурқон |
| Сураи раванд | Сураи Ан Намл |
| Тарҷумаҳо |
QuranAcademy.org Koran.IslamNews.ru |
|
|
|
      | |
Аш Шуъаро (араб. الشعراء — Шоирон) — бисту шашум сураи Қуръон. Сура дар Макка нозил шудааст ва иборат аз 227 оят аст.
Мундариҷа
[вироиш | вироиши манбаъ]
|
То, син, мим.  Инҳост оёти ин китоби равшан(-у фаҳмо) Шояд аз ин, ки имон намеоваранд, худро ҳалок созӣ. Агар бихоҳем, аз осмон барояшон мӯъҷизае нозил мекунем, ки дар баробари он ба фармонбарӣ сар фуруд оваранд. Барояшон ҳар сухани тозае аз Худои раҳмон нозил шавад, албатта аз он рӯгардонӣ мекунанд. Пас дурӯғ бароварданд. Ба зуди хабари он чизҳое, ки масхарааш мекарданд, ба онҳо бирасад. Оё ба замин нанигаристаанд, ки чӣ қадар аз ҳар гуна гиёҳони некӯ дар он рӯёнидаем. Дар ин ибратест, вале бештарашон муъмин набудаанд. Ба ростӣ Парвардигори ту пирӯзманду меҳрубон аст!
|
|
Тафсир
[вироиш | вироиши манбаъ] | Ин зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]- Сураи Аш Шуъаро — мақола аз донишномаи Исломӣ Islamist.ru.
| Сураи қаблӣ: Ал Фурқон | Сура 26 — Матни арабӣ | Сураи баъдӣ: Ан Намл |
 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
|
Ин мақолаи хурд дар бораи Қуръон аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |