Сураи Иброҳим
| Сура — | |
|---|---|
| Маънои ном | Иброҳим |
| Гурӯҳбандӣ | Маккӣ |
| Тартиби нозил | 72 |
| Омор | |
| Рақами сура | 14 |
| Шумораи оятҳо | 52 |
| Ҷузъ | 13 |
| Ҳизб | 26 |
| Шумораи рукӯъ | 7 |
| Шумораи калима | 831 |
| Шумораи ҳарф | 3434 |
| Сураи гузашта | Сураи Ар Раъд |
| Сураи раванд | Сураи Ал Ҳиҷр |
| Тарҷумаҳо |
QuranAcademy.org Koran.IslamNews.ru |
|
|
|
      | |
Иброҳим (араб. إبراهيم — Иброҳим) — чаҳордаҳум сураи Қуръон. Сура дар Макка нозил шудааст ва иборат аз 52 оят аст.
Мундариҷа
[вироиш | вироиши манбаъ]
|
Алиф, лом, ро. Китобест, ки бар ту нозил кардем, то мардумро ба фармони Парвардигорашон аз торикӣ ба рӯшноӣ бибарӣ ва ба роҳи Худои пирӯзманди сутуданӣ (ҳамаи забонҳо шукри Ӯкунанд) роҳ намоӣ.  Худое, ки ҳар чӣ дар осмонҳову замин аст, аз они Ӯст! Пас вой бар кофирон аз азобе сахт. Онҳое, ки зиндагии дунёро аз охират дӯсттар доранд ва дигаронро аз роҳи Худо бозмедоранд ва онро мунҳариф (каҷрав нишон доданашро) мехоҳанд, сахт дар гумроҳӣ ҳастанд. Ҳар паёмбареро фақат ба забони мардумаш фиристодем, то битавонад паёми Худоро барояшон баён кунад. Пас Худо ҳар киро бихоҳад, гумроҳ мекунад ва ҳар киро бихоҳад, ҳидоят мекунад ва Ӯст пирӯзманду ҳаким!
|
|
Тафсир
[вироиш | вироиши манбаъ] | Ин зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]- Сураи Иброҳим — мақола аз донишномаи Исломӣ Islamist.ru.
| Сураи қаблӣ: Ар Раъд | Сура 14 — Матни арабӣ | Сураи баъдӣ: Ал Ҳиҷр |
 | |
|---|---|
| Дар феҳристҳои китобшинохтӣ |
|
|
Ин мақолаи хурд дар бораи Қуръон аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |