Сураи Ал Ҳаҷ
| Сура — | |
|---|---|
| Маънои ном | Зиёрат |
| Гурӯҳбандӣ | Маданӣ |
| Тартиби нозил | 103 |
| Омор | |
| Рақами сура | 22 |
| Шумораи оятҳо | 78 |
| Ҷузъ | 17 |
| Ҳизб | 33—34 |
| Шумораи рукӯъ | 10 |
| Шумораи саҷда | 2 (оятҳои 18 ва 77) |
| Шумораи калима | 1291 |
| Шумораи ҳарф | 5070 |
| Сураи гузашта | Сураи Ал Анбиё |
| Сураи раванд | Сураи Ал Муъминун |
| Тарҷумаҳо |
QuranAcademy.org Koran.IslamNews.ru |
|
|
|
      | |
Ал Ҳаҷ (араб. الحج — Зиёрат) — бисту дувум сураи Қуръон. Сура дар Мадина нозил шудааст ва иборат аз 78 оят аст.
Мундариҷа[вироиш | вироиши манбаъ]
|
Эй мардум, аз Парвардигоратон битарсед, ки зилзилаи қиёмат ҳодисаи бузургест!  Он рӯз, ки бубинедаш, ҳар ширдиҳанде ширхораашро аз ёд бибарад ва ҳар ҳомилае бори худро, бар замин гузорад ва мардумро чун мастон бинӣ, ҳол он ки маст нестанд, балки азоби Худо сахт аст. Баъзе аз мардум бе ҳеч донише дар бораи Худо баҳс мекунанд ва ба дар шайтони саркаше пайравӣ мекунанд. Бар шайтон чунин муқаррар шуда, ки ҳар касро, ки дӯсташ бидорад, гумроҳ кунад ва ба азоби оташи сӯзонаш кашонад.
|
|
Тафсир[вироиш | вироиши манбаъ]
 | Ин зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- Сураи Ал Ҳаҷ — мақола аз донишномаи Исломӣ Islamist.ru.
| Сураи қаблӣ: Ал Анбиё | Сура 22 — Матни арабӣ | Сураи баъдӣ: Ал Муъминун |
LCCN: n93067600 · SUDOC: 241037549 · VIAF: 183557849, 54157581576933780860 · WorldCat VIAF: 183557849, 54157581576933780860 |
|
Ин мақолаи хурд дар бораи Қуръон аст аст. Бо густариши он ба Википедия кумак кунед. |