Сураи Ал Ҳиҷр
Jump to navigation
Jump to search
 Матни арабии сура |
|
| Маънои ном | |
|---|---|
| Гурӯҳбандӣ | |
| Тартиби нозил |
54 |
| Омор | |
| Рақами сура |
15 |
| Шумораи оятҳо |
99 |
| Ҷузъ |
14 |
| Ҳизб |
27 |
| Шумораи рукӯъ |
6 |
| Шумораи калима |
654 |
| Шумораи ҳарф |
2760 |
| Сураи гузашта | |
| Сураи раванд | |
| Тарҷумаҳо | |
|
|
|
      |
|
Ал Ҳиҷр (араб. الحجر — Мадоин-Солеҳ) — понздаҳум сураи Қуръон. Сура дар Макка нозил шудааст ва иборат аз 99 оят аст.
Мундариҷа
Мундариҷа[вироиш]
 |
Алиф, лом, ро. Ин аст-оёти китоб ва Қуръони равшангар.  Бисёр вақт кофирон орзу кунанд, ки эй кош мусалмон мебуданд, Бигузорашон, то бихӯранд ва баҳравар шаванд ва орзу ба худ машғулашон дорад, ба зуди хоҳанд донист. Ҳар деҳаеро ҳалок кардем, албатта замоне маълум дошт. Ҳеҷ уммате аз аҷали худ на пеш меафтад ва на пас мемонад. Ва гуфтанд: «Эй марде, ки Қуръон ба ту нозил шуда, ҳаққо, ки ту девонаӣ! Агар рост мегӯӣ, чаро фариштагонро барои мо намеоварӣ?» Мо фариштагонро ғайри ба ҳақ нозил намекунем ва дар он ҳангом дигар мӯҳлаташон надиҳанд. Мо Қуръонро худ нозил кардаем ва худ нигаҳбонаш ҳастем. Ва Мо расулони худро пеш аз ту ба миёни қавмҳои пешин фиристодаем. Ҳар паёмбаре бар онҳо фиристода шуд, албатта масхарааш карданд. Роҳашро дар дили гунаҳгорон инчунин мекушоем! Ба он имон намеоваранд ва суннати пешиниён чунин будааст.
|
 |
Тафсир[вироиш]
 |
Ин зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. |
Эзоҳ[вироиш]
Сарчашма[вироиш]
- Сураи Ал Ҳиҷр — мақола аз донишномаи Исломӣ Islamist.ru.
| Сураи қаблӣ: Сураи Иброҳим | Сура 15 — Матни арабӣ | Сураи баъдӣ: Ан Наҳл |
|
||
