Муаззин
Муаззин (ар. مؤذن, талаффуз ҳамчун «муъаззин» - азонгӯй) — дар ислом ходими масҷид, шахсе, ки аз манораи масҷид азон гуфта, эътиқодмандонро ба намоз даъват мекунад.
Таърих[вироиш | вироиши манбаъ]
Муаззин бо ташаккули дини ислом пайдо шуда, ҳоло ҳам дар байни халқҳои Шарқ, аз ҷумла тоҷикон вуҷуд дорад[1].
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Донишномаи фарҳанги мардуми тоҷик, Ҷилди 1. А-М – Душанбе: Муассисаи давлатии Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, 2015, - саҳ. 650
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Гогиберидзе Г. М. Исламский толковый словарь. — Ростов н/Д.: Феникс, 2009. — 266 с. — (Словари). — 3 000 экз. — ISBN 978-5-222-15934-7.
- Ньюби Г. Краткая энциклопедия ислама = A Concise Encyclopedia of Islam / Пер. с англ.. — М.: Фаир-пресс, 2007. — 384 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-8183-1080-0.
| Намозҳои фарз |   | |
|---|---|---|
| Намозҳои суннат | ||
| Шаклҳои хондани намоз | ||
| Фарзҳои намоз | ||
| Шартҳои намоз | ||
| Дуоҳои даруни намоз | ||
| Азкори баъди намоз | ||
| Илоҳиётшиносон | |
|---|---|
| Фақеҳон | |
| Унвонҳои шиъа | |
| Мартабаҳои тасаввуф | |
| Дигарон | |