Сардор

Сардор (форсӣ: سردار‎ < порсии миёна: sardār < порсии бостон: * sara-dāra- «солор, раҳбар, пешво, фармондеҳ» > паҳлавӣ: sarδār; балхӣ: σαρλαρο, σαλαρο; тухории B salār)^[1] аз дер замоне то кунун ба чунин маъноҳо ба кор меравад:

саркарда, сарвар^[2].
фармондеҳ ва раҳбари як нерӯи низомӣ^[3].

Дар нерӯҳои мусаллаҳ афсарҳои калонро метавон «сардорон» номид:

Эзоҳ[вироиш]

↑ Ҳасандӯст, Муҳаммад. Фарҳанги решашинохтии забони форсӣ. Теҳрон: Фарҳангистони забону адаби форсӣ, Нашри осор, 1393. ISBN 978-600-6143-57-6. ҷ. 3, с. 1718.
↑ Фарҳанги забони тоҷикӣ. Зери таҳрири М. Ш. Шукуров, В. А. Капранов, Р. Ҳошим, Н. А. Маъсумӣ — М., «Советская Энциклопедия», 1969. ҷ. 2, с. 205
↑ Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд). Зери таҳрири Сайфиддин Назарзода (раис), Аҳмадҷон Сангинов, Саид Каримов, Мирзо Ҳасани Султон. – Душанбе: Пажӯҳишгоҳи забон ва адабиёти ба номи Рӯдакӣ, 2008. – 950 саҳ. – ҷ. 2, с. 211

Нигаред низ[вироиш]

Эзоҳ[вироиш]

[1] Ҳасандӯст, Муҳаммад. Фарҳанги решашинохтии забони форсӣ. Теҳрон: Фарҳангистони забону адаби форсӣ, Нашри осор, 1393. ISBN 978-600-6143-57-6. ҷ. 3, с. 1718.

[2] Фарҳанги забони тоҷикӣ. Зери таҳрири М. Ш. Шукуров, В. А. Капранов, Р. Ҳошим, Н. А. Маъсумӣ — М., «Советская Энциклопедия», 1969. ҷ. 2, с. 205

[3] Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд). Зери таҳрири Сайфиддин Назарзода (раис), Аҳмадҷон Сангинов, Саид Каримов, Мирзо Ҳасани Султон. – Душанбе: Пажӯҳишгоҳи забон ва адабиёти ба номи Рӯдакӣ, 2008. – 950 саҳ. – ҷ. 2, с. 211

[1]

[2]

[3]

д б в Дараҷаҳои Нерӯҳои мусаллаҳи Тоҷикистон (пешниҳод)
Солорон	Артишсолор · Сипаҳсолор · Лашкарсолор · Гундсолор
Сардорон	Сарҳанг · Сарҳангёр · Саргурд
Саркардагон	Сарвашт · Таҳмбон · Таҳмдор · Таҳмовар
Размсозон	Размсоз · Размовар
Гурӯҳбонон	Саргурӯҳбон · Гурӯҳбон · Гурӯҳдор · Гурӯҳвар
Сарбозон	Радабон · Сарбоз

Сардор

Эзоҳ[вироиш]

Нигаред низ[вироиш]

Эзоҳ[вироиш]

Менюи гаштан

Ҷустуҷӯ