Ангурзор
Зоҳир
Деҳа | |
Кишвар | Тоҷикистон |
---|---|
Вилоят | НТҶ |
Ноҳия | Ҳисор |
Ҷамоат | Деҳоти Дурбат |
Таърих ва ҷуғрофиё | |
Номҳои пешина | Учкул |
Аҳолӣ | |
Аҳолӣ | 304 тан (2017) |
Миллият | тоҷикон |
Эътиқодот | мусулмонони ҳанафимазҳаб |
Забони расмӣ | тоҷикӣ |
Шиносаҳои ададӣ | |
Пешшумораи телефон | +992 3139 |
Нишонаи почта | 735020 |
Ангурзор (собиқ Учкул) — деҳа дар ҷамоати деҳоти Дурбати ноҳияи Ҳисор. Аз Ангурзор то маркази ҷамоат 3 км, то маркази ноҳия 8 км; роҳ автомобилгард.. Аҳолиаш 304 нафар (2017)[1], тоҷикон.
Иқтисод
[вироиш | вироиши манбаъ]Дар тамоми заминҳояш ангурҳои щаҳдбори гуногун парвариш карда мешаванд. Аҳолии Ангурзор чи мардон ва чи занон роҳу усулҳои бисёри парвариши ангурро хуб медонанд. Аз қисмати Ангурзор роҳи калони втомобилгарди Ҳисор — Душанбе мегузарад, ки ба рушди иқтисодию иҷтимоӣ ва тиҷоратии Ангурзор таъсири мусбӣ мегузорад[2].
Соҳаи асосии хоҷагӣ: боғу токдорӣ, чорводорӣ. Заминҳо аз Канали Калони Ҳисор обёрӣ мешаванд.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Тақсимоти маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон — Д.: СИЭМТ, 2017. — 580 с. — ISBN 978-99947-33-68-2
- ↑ Донишномаи Ҳисор. — Душанбе: «Ирфон», 2015, — С. 130